"KAŻDY MA SWOJEGO STEFANA"
Młode małżeństwo, sprzedaje swoje lokum w mieście. Właśnie wprowadza się do nowo wyremontowanego domu na prowincji. Na prowincji jest cisza, spokój, sielanka i błogostan. Jest idealnie?!
Od czasu do czasu zdarza mi się zrobić jakieś przedstawienie, albo napisać sztukę. Nie robię tego zbyt często, bowiem uprawianie sztuki męczy i do łatwych zadań nie należy. Ale kiedy już coś napiszę, to prawie natychmiast pojawia się ktoś, kto zadaje mi pytanie, co było powodem napisanie tej sztuki. Odpowiadam zgodnie z prawdą, że zawsze pragnę mówić o rzeczach które doświadczyłem, i z którymi chciałbym się podzielić z widzami. Nie inaczej było w przypadku powstania „Sąsiadów”. Byłem świadkiem niemal wszystkiego, co wydarzyło się w jednej niewielkiej osadzie wiejskiej pod Krakowem. Gdzie nie powiem… Miejsce oraz imiona bohaterów zostały zgodnie z podstawową zasadą teatralnej fikcji zmienione. Ale to nie imiona, czy też miejsce mają znaczenie, tylko to, co wydarzyło się między bohaterami tej opowieści. Mam taki zwyczaj, że zaraz po napisaniu przesyłam tekst znajomym i przyjaciołom do tzw. „obiektywnej krytyki”. Na szczęście, ci moi znajomi nie pytają o powód, ale za to, zadają wiele innych pytań, na które nie zawsze umiem odpowiedzieć. Jak zawsze krytyki było sporo, ale nie to okazało się najważniejsze. Nie jestem zawodowym, pisarzem. Pisanie traktuję jak pewnego rodzaju hobby, zresztą jak wszystko co robię na polu teatru. Ale i nie to jest ważne…
Pełny artykuł dostępny na BLOGU TEATRALNYM . Zapraszamy
Andrzej Sadowski „SĄSIEDZI” reż. Andrzej Sadowski
pierwsze spektakle od 20 kwietnia na Scenie Pod Ratuszem
Aby przenieść się na blog kliknij w obrazek
Popularne
PATRZĄC Z KOSMICZNEJ PERSPEKTYWY
- Pokuszę się o stwierdzenie, że w moim spektaklu nie ma głównego bohatera, bo każda z postaci ma tak bogaty swój świat wewnętrzny, że widz będzie mógł wybrać sobie za którą z nich podąży jego uwaga… z Pawłem Szumcem, reżyserem przedstawienia "Królik Królik" rozmawia Maria Klotzer
Zobacz więcejMARTA BIZOŃ, KAJETAN WOLNIEWICZ, ANDRZEJ FRANCZYK - SCENY ZE SPEKTAKLU, GRAMY 10 I 11 MARCA
Ja, Itamar Jakobi, lat 40, niniejszym oświadczam, że nagle uświadomiłem sobie, iż urodziłem się, żeby żyć. Jeszcze dziś wieczorem pójdę zniszczyć moją przyjaźń z moim najlepszym przyjacielem Leidentalem. Więcej już nie napiję się u niego herbaty, nie zagram z nim w domino. Sprawię mu ból i zranię go, wymierzę kopa w jego przyjaźń, żeby zrozumiał, gdzie jest on – a gdzie ja. Sprawię mu ból i zranię go. Zranię go i sprawię mu ból. Serdecznie życząc sobie sukcesu, gorąco siebie całuję – ja, Itamar Jakobi
Zobacz więcejFERIE DLA DOROSŁYCH:))) Wśród śniegu i mrozu przybywajcie na rozgrzewającą dawkę humoru!
Korzystających z tego, że dzieci wyjechały na zimowy wypoczynek rodziców zapraszamy serdecznie do naszego teatru. Lekkie, komediowe propozycje, jakie przygotowaliśmy na najbliższe zimowe wieczory gwarantują Państwu dobrą - rozgrzewającą! - zabawę.
Zobacz więcej