Aktualności

Zobacz wszystkie aktualności
10.05.2015

KOCHAM CIĘ - JAK TO TRUDNO POWIEDZIEĆ. RECENZJA PAWŁA BUDZIŃSKIEGO

Trójka aktorów: wspaniały Kajetan Wolniewicz, zmysłowa Magdalena Nieć i niezwykle ciekawy Karol Polak. Ta trójka tworzy wspaniałą atmosferę na scenie, atmosferę która udziela się widzom zarówno w słodki, jak i mniej słodki sposób. Historia banalna, a w swej banalności cudowna. – klasyczny temat trudności w nawiązywaniu kontaktów z najbliższymi, który zostaje wyciśnięty świadomie i do ostatniej kropelki.

R E C E N Z J A - CO NA SCENIE

Kocham cię – jak to trudno powiedzieć. – „Mending Fences. Wszystko o związkach”.

To co najtrudniejsze w życiu, często okazuje się najciekawsze w teatrze. Niezależnie od indywidualnych upodobań widza preferującego czasami teatr dramatyczny, czasami eksperymentalny zawsze najistotniejszy wydaje się temat podjęty przez reżysera. Od dawna już jestem przekonany, że Tomasza Obarę (podobnie z resztą jak mnie) w teatrze „kręci” to co między nami jest. Między nami – ludźmi, ludźmi zagubionymi we własnych wadach i szukających szczęścia, lecz bojących się do tego otwarcie przyznać. Dlaczego tak trudno przechodzi przez gardło „kocham cię”? Zamiast tego wolimy się wzajemnie wyzywać i udawać, że sami żyjemy ze sobą w zgodzie. Kiedy jednak zostaję sam w mieszkaniu, mam niechciany czas na przemyślenia i wtedy to wszystko naprawdę boli. O tym mówi Obara swoim najnowszym przedstawieniem w Teatrze Ludowym.
Obara jest raczej wierny swojej wizji teatru, świadomie wybiera teatr aktorski, dramatyczny, przez co scenografia wykonana jest 1:1. Kuchnia jest kuchnią, pokój pokojem. Czasem trzeba sobie coś dopowiedzieć, wybaczyć że to takie proste i „po bożemu”. Szkoda, że temu określeniu przypisuje się dziś negatywny wydźwięk – bo i owszem w „Mending Fences” scenografia rozwiązana jest po bożemu, ale gdyby nie to, uciekłoby wszystko o czym twórcy starają się opowiedzieć, a mówią o rzeczach ważnych. Mocno stawiają na to, co wisi w powietrzu - a wisi wiele. Jest i śmiesznie i gorzko. Kiedy śmiesznie, wszyscy są zadowoleni, kiedy gorzko – trochę mniej, bo zazwyczaj gorzkie sceny w tym spektaklu są jak lustro w które patrzymy i nie do końca podoba nam się to, co tam dostrzegamy.
Trójka aktorów: wspaniały Kajetan Wolniewicz, zmysłowa Magdalena Nieć i niezwykle ciekawy Karol Polak. Ta trójka tworzy wspaniałą atmosferę na scenie, atmosferę która udziela się widzom zarówno w słodki, jak i mniej słodki sposób. Historia banalna, a w swej banalności cudowna. – klasyczny temat trudności w nawiązywaniu kontaktów z najbliższymi, który zostaje wyciśnięty świadomie i do ostatniej kropelki.

10/10

Paweł Budziński

Popularne

Obrazek
07.12.2011

KOBIETY SOLIDARNE

Każdy kij ma dwa końce, a każda historia ma wielu opowiadaczy – mówi odtwórczyni roli Lamii w spektaklu „Jak nie teraz, to kiedy, jak nie my, to kto?” i asystentka reżyserki - Patrycja Durska.

Zobacz więcej
Obrazek
23.11.2011

JAK NIE PRZEZ TEATR, TO WCALE?

My wierzymy w to, że teatr i jednostka mogą zmieniać świat. Niech to będzie zmiana o charakterze lokalnym, ale to już będzie znaczące. - mówi Justyna Lipko-Konieczna - dramaturżka spektaklu „Jak nie teraz, to kiedy, jak nie my, to kto?”

Zobacz więcej
Obrazek
23.11.2011

ZAKŁADNICY NIE SWOJEJ HISTORII

My cały czas jesteśmy zakładnikami nie swojej historii, lecz historii naszych rodziców, którzy coś tam pamiętają, jakąś WIELKĄ PRAWDĘ lat osiemdziesiątych, siedemdziesiątych. A mi, nam, pokoleniu wychowanym po ’89 odmawia się prawa do tej historii - mówi Małgorzata Głuchowska, reżyserka spektaklu „Jak nie teraz, to kiedy, jak nie my, to kto?” wystawianego w ramach Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego - „Boska Komedia”.

Zobacz więcej