Aktualności

Zobacz wszystkie aktualności
16.04.2018

LENIN Z KOLCZYKIEM W UCHU

Kinga Kurysia opisuje ?Tożsamość Wila? Amanity Muskarii (Monika Muskala, Gabriela Muskała) w reżyserii Gabrieli Muskały dla Didaskalia Gazeta Teatralna

Kinga Kurysia. Lenin z kolczykiem w uchu - Didaskalia Gazeta Teatralna 

Kinga Kurysia opisuje „Tożsamość Wila” Amanity Muskarii (Monika Muskala, Gabriela Muskała) w reżyserii Gabrieli Muskały (Teatr Ludowy, prem.: 2.12.2017). Recenzję rozpoczyna od nazwania Nowej Huty „nie-miejscem”, składającym się z „z mitów, wyobrażeń, uprzedzeń i wyjątkowej historii”, ponieważ to właśnie sentymenty i resentymenty związane z dzielnicą Krakowa stały się tematami spektaklu. Kurysia opisuje sposób pracy nad przedstawieniem (badania terenowe przeprowadzone przez grupę antropologów z UJ), dramaturgiczne pomysły autorek (personifikację kultowych w Nowej Hucie miejsc), zastanawia się jednak, czy farsowe ramy przedstawienia nie pozwoliły uniknąć mówienia wprost o konkretnych problemach.

Popularne

Obrazek
09.06.2011

UDAJĄC OFIARĘ

Wala – główna postać dramatu „Udając ofiarę” który wciąż nie może wydorośleć i zamiast żyć naprawdę, kryje swoją tożsamość odgrywając w policyjnych rekonstrukcjach ofiary zbrodni

Zobacz więcej
Obrazek
30.05.2011

Zmarła Krystyna Skuszanka! Współtwórca i pierwszy dyrektor naszego Teatru!

Wczoraj w Warszawie zmarła Krystyna Skuszanka (ur. 24 lipca 1924 w Kielcach), reżyser, dyrektor teatrów. W latach 1945-46 uczęszczała do Studia Starego Teatru w Krakowie. W roku 1949 ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Poznańskim, a w 1952 uzyskała dyplom reżyserski warszawskiej PWST. W tymże roku debiutowała jako reżyser „Sztormem” Władimira Billa-Białocerkowskiego w Państwowym Teatrze Ziemi Opolskiej, gdzie niebawem została kierownikiem artystycznym. Po trzech sezonach, w 1955 roku, została powołana na stanowisko dyrektora i kierownika artystycznego powstającego w Nowej Hucie Teatru Ludowego, który współtworzyła wraz z mężem, Jerzym Krasowskim. Kierowała nim przez osiem pierwszych lat. W ciągu kilku lat swej działalności, podniosła Teatr Ludowy do rangi jednej z najwybitniejszych i najbardziej interesujących scen dramatycznych w Polsce o wyraźnym obliczu filozoficzno- ideowym. Prowadzili nasz Teatr do 1963 roku, po czym oboje przenieśli się do Teatru Polskiego w Warszawie. Następnie, w latach 1965-71, była dyrektorem Teatru Polskiego we Wrocławiu, a w roku 1972 powróciła do Krakowa, gdzie objęła dyrekcję Teatru im. J. Słowackiego. Wykładała także w krakowskiej PWST. W latach 1983-90, również z Krasowskim, objęła Teatr Narodowy w Warszawie, w którym była kierownikiem artystycznym, a także reżyserowała. Do ważniejszych prac reżyserskich Skuszanki należą: „Balladyna” Juliusza Słowackiego – 1956, „Burza” Williama Szekspira – 1959, „Dziady” Adama Mickiewicza – 1962, „Lilla Weneda” Juliusza Słowackiego – 1973, „Akropolis” Stanisława Wyspiańskiego – 1978.

Zobacz więcej