Niezwykły dom Pana A, czyli skradzione dźwięki- otwarcie sceny familijnej
2 czerwca odbyła się premiera
Alana Ayckbourna
NIEZWYKŁY DOM PANA A., CZYLI SKRADZIONE DŹWIĘKI
w reżyserii Włodzimiedza Nurkowskiego
tłumaczenie: Elżbieta Woźniak
To przedstawienie o dzieciach i dla dzieci. O tym, że wiara w miłość rodzica nie tylko (…)
Alana Ayckbourna
NIEZWYKŁY DOM PANA A., CZYLI SKRADZIONE DŹWIĘKI
w reżyserii Włodzimiedza Nurkowskiego
tłumaczenie: Elżbieta Woźniak
To przedstawienie o dzieciach i dla dzieci. O tym, że wiara w miłość rodzica nie tylko uskrzydla małego człowieka, ale i dodaje odwagi w najtrudniejszych momentach, pomaga wejść do ciemnego pokoju, pokonać strach przed nieznanym. To także opowieść wspaniałej przyjaźni dziewczynki i jej psa, który towarzyszy swojej pani w wyprawie do niezwykłego domu, gdzie tajemniczy pan Akustykus ukrywa skradzione głosy i dźwięki. Wędrówka dwójki przyjaciół po labiryncie nieznanego domostwa wśród ciemnych korytarzy i tajemniczych przejść jest naprawdę ekscytująca, i co wiecej, mogą w niej uczestniczyć także widzowie…
Premiera przedstawienia Niezwykły dom pana A., czyli skradzione dźwięki będzie jednocześnie inauguracją Sceny Familijnej Pod Ratuszem. Termin nie został oczywiście wybrany przypadkowo – to prezent od Teatru dla najmłodszych widzów z okazji Dnia Dziecka. Odtąd w każde niedzielne przedpołudnie będą mogli wraz z rodzicami miło i ciekawie spędzić czas.
spektakle:
30 września godz. 11.00
14 października godz. 11.00
21 października godz. 11.00
28 października godz. 11.00
Scena Pod Ratuszem (Rynek Główny 1)
zobacz recenzje na Forum Teatru
zdjęcia z prób można zobaczyć w dziale multimedia
Popularne
PYZA NA POLSKICH DRÓŻKACH - NIEDZIELNE POPOŁUDNIE DLA RODZIN - 10 KWIETNIA O GODZ. 16.00
Nie zapomnijcie tylko wziąć dzieci (jeśli jesteście rodzicami), dajcie szansę na zabawę rodzicom (jeśli jesteście dziećmi) - nasz magiczny teatralny wehikuł wszystkich pomieści.
Zobacz więcejO BRACIACH PRESNIAKOW I UDAJĄC OFIARĘ SŁÓW KILKA
Udając ofiarę to czarna komedia i kryminał w jednym. Jednak autorzy nie próbują dociekać kto zabił i dlaczego, ale zadają pytanie, co stało się ze światem w którym te wszystkie zbrodnie się wydarzyły.
Zobacz więcejOLEANNA. Z NOTATNIKA REŻYSERA
O wyborze tekstu scenicznego często decyduje przypadek. Tak było z „Oleanną” Davida Mameta. Przypadkowo obejrzałem film w jego reżyserii z udziałem W. H. Macy i Debry Eisenstadt. Film widziałem kilka lat temu… Dokładnie kiedy, nie pamiętam, za to dobrze pamiętam wrażenie, jakie na mnie zrobił. Wrażenie, co najmniej dziwne…. Nie spodobała mi się wtedy gra aktorów, jakby bez wyrazu, bez emocji, uczucia.
Zobacz więcej