NOC TEATRÓW
NOC TEATRÓW – 9/10 CZERWCA 2007
Na Scenie Pod Ratuszem Noc Teatrów rozpoczęła się o godz. 19.00 spektaklem „Gąska” – znakomitą rosyjską komedią autorstwa Nikołaja Kolady w reżyserii Tomasza Obary, która - odwołując się do świata prowincjonalnego teatru (…)
Na Scenie Pod Ratuszem Noc Teatrów rozpoczęła się o godz. 19.00 spektaklem „Gąska” – znakomitą rosyjską komedią autorstwa Nikołaja Kolady w reżyserii Tomasza Obary, która - odwołując się do świata prowincjonalnego teatru - pokazuje całą paletę głęboko ludzkich przeżyć i emocji. Natomiast ok. godz. 22 zaprosiliśmy widzów na monodram Janusza Łagodzińskiego pt. „Oczekiwanie”. Tym razem można było obejrzeć jakby negatyw tematów z poprzedniego spektaklu. Tutaj człowiek, odwołując się do tej odrobiny narcyzmu, ekshibicjonizmu, potrzeby uznania u innych, którą każdy z nas w sobie nosi, staje się aktorem, kreatorem scenicznego świata.
O północy odbył się sceniczny pojedynek panów Tomasza Schimscheinera i Tomasza Obary, którzy zaprezentowali fragmenty dwóch sztuk amerykańskiego dramaturga Erica Bogosiana: „Zwierzeń pornogwiazdy” i „Czołem wbijając gwoździe w podłogę”. Były to pokazane w krzywym zwierciadle migawki ze świata, który toczy konsumpcja i nuda.
Tej nocy można było zobaczyć też nasze spektakle poza sceną. Po zakończeniu głośnych imprez na estradzie na Rynku Głównym na płycie Rynku spektakl „Świadkowie” wg dramatów Tadeusza Różewicza w reż. P. Jędrzejasa. To niewielkie przedstawienie, dla którego całą scenografie stanowiła… wersalka. Tak więc dwoje aktorów z wersalką opowiadało zgromadzonym widzom o problemach współczesnego, wyalienowanego ze społeczeństwa człowieka. Natomiast na parkingu pod Halą Targową w sąsiedztwie kultowych pieczonych kiełbasek ok. godz. 23.00 zagraliśmy dla tłumnie zgromadzonej publiczności spektakl „Antygona w Nowym Jorku” J. Głowackiego w reż. P. Szalszy.
W Nowej Hucie wyszliśmy przed budynek teatralny. Na placu przed Teatrem widzów do teatru zaprosili Lajkonik i aktorzy ze spektaklu „Pyza na polskich dróżkach” wg H. Januszewskiej w reż. J. Fedorowicza, przywołując folklor góralski i krakowski (jako że teatr nasz położony jest między osiedlami Krakowiaków i Górali). Potem można było zobaczyć fragmenty dellartowskich lazzi z przygotowywanego na jesień przedstawienia „Król Jeleń” C.Gozzi’ego w reż. G. Pampiglione..
O godz. 21.30 na przepełnionej widzami Scenie Nurt zaprasiliśmy wszystkich chętnych do uczestnictwa w warsztatach teatralnych, które poprowadziła psycholog i reżyser w jednej osobie – Inka Dowlasz. Materiałem wyjściowym do warsztatów i dyskusji był spektakl „Idź się leczyć!” Inki Dowlasz, w reżyserii autorki.
poniżej zdjęcia z "Antygony w Nowym Jorku" graną pod Halą Targową i działań przed Dużą Sceną Teatru Ludowego. Więcej zdjęć można zobaczyć w dziale multimedia
Popularne
NOC TEATRÓW - DZIAŁO SIĘ - ZOBACZ ZDJĘCIA
Informacje i nasze propozycje
Zobacz więcejUDAJĄC OFIARĘ
Wala – główna postać dramatu „Udając ofiarę” który wciąż nie może wydorośleć i zamiast żyć naprawdę, kryje swoją tożsamość odgrywając w policyjnych rekonstrukcjach ofiary zbrodni
Zobacz więcejZmarła Krystyna Skuszanka! Współtwórca i pierwszy dyrektor naszego Teatru!
Wczoraj w Warszawie zmarła Krystyna Skuszanka (ur. 24 lipca 1924 w Kielcach), reżyser, dyrektor teatrów. W latach 1945-46 uczęszczała do Studia Starego Teatru w Krakowie. W roku 1949 ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Poznańskim, a w 1952 uzyskała dyplom reżyserski warszawskiej PWST. W tymże roku debiutowała jako reżyser „Sztormem” Władimira Billa-Białocerkowskiego w Państwowym Teatrze Ziemi Opolskiej, gdzie niebawem została kierownikiem artystycznym. Po trzech sezonach, w 1955 roku, została powołana na stanowisko dyrektora i kierownika artystycznego powstającego w Nowej Hucie Teatru Ludowego, który współtworzyła wraz z mężem, Jerzym Krasowskim. Kierowała nim przez osiem pierwszych lat. W ciągu kilku lat swej działalności, podniosła Teatr Ludowy do rangi jednej z najwybitniejszych i najbardziej interesujących scen dramatycznych w Polsce o wyraźnym obliczu filozoficzno- ideowym. Prowadzili nasz Teatr do 1963 roku, po czym oboje przenieśli się do Teatru Polskiego w Warszawie. Następnie, w latach 1965-71, była dyrektorem Teatru Polskiego we Wrocławiu, a w roku 1972 powróciła do Krakowa, gdzie objęła dyrekcję Teatru im. J. Słowackiego. Wykładała także w krakowskiej PWST. W latach 1983-90, również z Krasowskim, objęła Teatr Narodowy w Warszawie, w którym była kierownikiem artystycznym, a także reżyserowała. Do ważniejszych prac reżyserskich Skuszanki należą: „Balladyna” Juliusza Słowackiego – 1956, „Burza” Williama Szekspira – 1959, „Dziady” Adama Mickiewicza – 1962, „Lilla Weneda” Juliusza Słowackiego – 1973, „Akropolis” Stanisława Wyspiańskiego – 1978.
Zobacz więcej