WEEKEND W TEATRZE
W nadchodzący weekend zapraszamy na cztery różne spektakle grane na trzech różnych scenach. 11 kwietnia- Scena Stolarnia - recital Jana Nosala, 10, 11, 12 - Duża Scena - Hotel Westminster, 10, 11 - Scena Pod Ratuszem - Wszystko o kobietach, 12 - Zwierzenia pornogwiazdy.
"Piosenki z kapelusza" - recital Jana Nosala
Nie często zdarza się, że w jednym spektaklu możemy usłyszeć tak wyraźne przenikanie się stylów
i gatunków muzycznych. Od piosenek "retro" takich jak: "Już nie zapomnisz mnie", motywu przewodniego
z przedwojennego filmu pt.: "Zapomniana melodia" czy pochodzącej z tego samego okresu piosenki pt. "Jadzia".
W recitalu można posłuchać starych przebojów śpiewanych niegdyś przez Jana Kiepurę ("Ninon", "Brunetki, blondynki"), piosenek kabaretowych w stylu "Zielonego balonika", a także pieśni neapolitańskich, popularnych arii operowych: "Nessun Dorma" i " Una Furtiva Lagrima" i wielu innych - na współczesnej muzyce rozrywkowej kończąc.
Posługując się paletą wokalno - teatralnych środków,aktor roztacza przed widzem "muzyczny świat". Wzrusza
i śmieszy do łez, a swoją niezwykłą barwą głosu porusza nawet najmniej wprawnego widza i słuchacza.
Wszystko to zebrane w harmonijną całość, okraszoną perfekcyjnym akompaniamentem Moniki Bylicy.
Popularne
UDAJĄC OFIARĘ
Wala – główna postać dramatu „Udając ofiarę” który wciąż nie może wydorośleć i zamiast żyć naprawdę, kryje swoją tożsamość odgrywając w policyjnych rekonstrukcjach ofiary zbrodni
Zobacz więcejZmarła Krystyna Skuszanka! Współtwórca i pierwszy dyrektor naszego Teatru!
Wczoraj w Warszawie zmarła Krystyna Skuszanka (ur. 24 lipca 1924 w Kielcach), reżyser, dyrektor teatrów. W latach 1945-46 uczęszczała do Studia Starego Teatru w Krakowie. W roku 1949 ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Poznańskim, a w 1952 uzyskała dyplom reżyserski warszawskiej PWST. W tymże roku debiutowała jako reżyser „Sztormem” Władimira Billa-Białocerkowskiego w Państwowym Teatrze Ziemi Opolskiej, gdzie niebawem została kierownikiem artystycznym. Po trzech sezonach, w 1955 roku, została powołana na stanowisko dyrektora i kierownika artystycznego powstającego w Nowej Hucie Teatru Ludowego, który współtworzyła wraz z mężem, Jerzym Krasowskim. Kierowała nim przez osiem pierwszych lat. W ciągu kilku lat swej działalności, podniosła Teatr Ludowy do rangi jednej z najwybitniejszych i najbardziej interesujących scen dramatycznych w Polsce o wyraźnym obliczu filozoficzno- ideowym. Prowadzili nasz Teatr do 1963 roku, po czym oboje przenieśli się do Teatru Polskiego w Warszawie. Następnie, w latach 1965-71, była dyrektorem Teatru Polskiego we Wrocławiu, a w roku 1972 powróciła do Krakowa, gdzie objęła dyrekcję Teatru im. J. Słowackiego. Wykładała także w krakowskiej PWST. W latach 1983-90, również z Krasowskim, objęła Teatr Narodowy w Warszawie, w którym była kierownikiem artystycznym, a także reżyserowała. Do ważniejszych prac reżyserskich Skuszanki należą: „Balladyna” Juliusza Słowackiego – 1956, „Burza” Williama Szekspira – 1959, „Dziady” Adama Mickiewicza – 1962, „Lilla Weneda” Juliusza Słowackiego – 1973, „Akropolis” Stanisława Wyspiańskiego – 1978.
Zobacz więcej