Głównym oskarżycielem w tej sprawie była studentka, z którą Galloway miał przez dwa lata romans, a jedną skargą, która została dowiedziona, było właśnie to, że do romansu doszło. Jej tożsamość nie została ujawniona. Warto tu zaznaczyć, że według plotek nie była ona dużo młodsza od niego - on miał wtedy między 36 a 38 lat, a ona była koło 30. Oskarżyła ona profesora również o napaść seksualną, jednak komisja nie znalazła wystarczających dowodów na to, aby go osądzić. Co ciekawe, nie doszło do jakiegokolwiek postępowania kryminalnego. Sprawa rozpoczęła się i zakończyła na uczelni, która dokonała wszelkich starań, aby stłumić informacje o niej. Te jednak rozeszły się za sprawą plotek i domysłów. 

W trakcie trwania śledztwa do głównej skargi dołączyło kilkoro innych studentów, którzy wysunęli swoje własne oskarżenia, jednak żadne z nich nie posądziło go o gwałt. Galloway był przez skarżących opisany jako osoba o "ogólnie flirciarskim nastawieniu", która ma skłonność do niestosownych żartów. Jedna studentka zeznała, że flirtowała z nim, ale on nie pociągnął sprawy. Inna powiedziała, że kiedyś dla żartu uderzyła go lekko z liścia i kiedy dwa lata później ukończyła swój kurs, on żartobliwie jej oddał, ale według jej słów nie było to bolesne i nie miało na celu zrobienia jej krzywdy. Według jej własnych słów "zasłużyła na to". Ciężko stwierdzić, czy wypowiedzi tych osób powinny być traktowane jako wypowiedzi świadków, czy oskarżycieli. Żadne z nich nie posądziło go o gwałt, lub jakąkolwiek inną formę napastowania seksualnego. Część z nich stwierdza nawet, że jego zachowania nie sprawiły, że poczuli się niekomfortowo, ani nie wpłynęły na ich podejście do kursu (nie udało mi się dotrzeć do pełnej listy skarg, ale można je przeczytać w filmiku z YouTube w ostatnim linku). 

Sprawa odbiła się szerokim echem w kanadyjskim środowisku literackim i podzieliła je na tych, którzy wspierają Galloway’a i tych, którzy go potępiają. Co do jednego większość jest zgodna - Uniwersytet swoim postępowaniem sprawił, że wszyscy wyszli z tej sprawy pokrzywdzeni. Istnieje szansa, że niewinny człowiek stracił pracę, a jego reputacja legła w gruzach. Istnieje też szansa, że ofiara gwałtu nie doczekała się sprawiedliwości. Z tego powodu grupa kanadyjskich pisarzy podpisała list otwarty wzywający do powołania komisji, która zbadałaby sprawę, a w szczególności postępowanie władz uczelni, dziekana Wydziału Sztuki, oraz zarządu Programu Twórczego Pisania. Wśród około 90 sygnatariuszy listu znalazła się m.in. Margaret Atwood, autorka Opowieści Podręcznej i zdeklarowana feministka. W wyniku tego wydarzenia i jej wypowiedzi w sprawie skandalu, została wyklęta przez środowisko feministek. 

W odpowiedzi na list otwarty w internecie opublikowany został za pomocą serwisu z ankietami kontr-list (na chwilę obecną podpisany przez 616 osób), który stwierdza, że w liście podpisanym przez pisarzy bardzo niewiele uwagi poświęcone zostało potencjalnym ofiarom i że postawa uczelni może przyczyniać się do wzrostu lęku ofiar gwałtów przed opowiadaniem swoich historii. Twórcy listu nawołują do okazania solidarności z ofiarami.