250 LAT TEATRU PUBLICZNEGO W POLSCE
19 listopada 2015 roku obchodzimy 250. rocznicę pierwszego przedstawienia wystawionego przez polski zespół aktorski założony z inicjatywy króla Stanisława Augusta. Trupa ta stała się zalążkiem najstarszego stałego, zawodowego, publicznego teatru polskiego, który później przyjął nazwę Teatr Narodowy.
19 listopada 2015 roku obchodzimy 250. rocznicę pierwszego przedstawienia wystawionego przez polski zespół aktorski założony z inicjatywy króla Stanisława Augusta. Trupa ta stała się zalążkiem najstarszego stałego, zawodowego, publicznego teatru polskiego, który później przyjął nazwę Teatr Narodowy.
Jubileusz ten to nie tylko okazja do przypomnienia rocznicy powołania działającej do dziś w Warszawie najważniejszej polskiej sceny, ale przede wszystkim święto teatru publicznego, a także wyraz uznania dla dorobku artystów i ich udziału w kształtowaniu postawy obywatelskiej i patriotycznej. Świętowanie jubileuszu wypływa też z przekonania, że teatr publiczny, zwłaszcza w państwie demokratycznym, jest przestrzenią debaty, narzędziem myśli krytycznej oraz miejscem odkrywania i prezentacji innowacyjnych rozwiązań.
Przez 250 lat polski teatr udowodnił, że stanowi instytucję obywatelską, zaangażowaną w diagnozowanie i rozwiązywanie problemów społecznych. Spełniał te funkcje, działając niekiedy w bardzo trudnych warunkach politycznych, ograniczany cenzurą, poddawany kontroli ideologicznej i zmuszany do kompromisów. Nie utracił jednak zaufania społecznego i wysokiej rangi pośród innych instytucji publicznych. Co więcej, w specyficznych sytuacjach, w jakich znajdowała się polska kultura, to właśnie teatr był źródłem realizowanych potem w życiu społecznym modeli postępowania. Dziś także pozostaje ściśle związany z otaczającą go rzeczywistością. Mimo poważnego wieku nie daje się zamknąć w granicach dostojnego „przybytku sztuki”, zmuszając do myślenia, czasem prowokując i oburzając.
Teatr publiczny jest finansowany ze środków państwowych i samorządowych ze względu na swe znaczenie dla dziedzictwa narodowego i kultury polskiej. Choć nie może być całkowicie wyłączony spod praw ekonomii, to jego nadrzędnym celem nie jest zysk, ale ochrona i kształtowanie wartości niematerialnych. Obchodzona w tym roku rocznica niech będzie inspiracją do refleksji nad jego rolą w Polsce XXI wieku.
prof. Małgorzata Omilanowska
minister kultury i dziedzictwa narodowego
II DLACZEGO TEATR PUBLICZNY?
Rok 2015 zapowiada się jako rok święta polskiego teatru. Dokładnie 19 listopada 2015 obchodzić będziemy 250. rocznicę pierwszego przedstawienia zespołu założonego z inicjatywy Stanisława Augusta Poniatowskiego, a będącego zalążkiem pierwszego stałego zawodowego publicznego teatru polskiego. Od lat uznaje się premierę komedii „Natręci” Józefa Bielawskiego daną w listopadowy wieczór 1765 roku za początek tak ważnej dla polskiego życia instytucji, jaką jest Teatr Narodowy, a zarazem początek dziejów instytucjonalnego teatru publicznego. W efekcie, w roku 2015 obchodzimy więc tak naprawdę dwie rocznice: 250 lat istnienia Teatru Narodowego w Warszawie i dwustupięćdziesięciolecie sceny publicznej w Polsce.
Popularne
GRAMY DALEJ. ZAJRZYJ POD RATUSZ W LIPCU
Po przepełnionych jubileuszowych spektaklach "Wszystko o mężczyznach" (po raz 200, 201 202). Zapraszamy na kolejne...
Zobacz więcej18 LIPCA NA SCENIE POD RATUSZEM MĘŻCZYŹNI PO RAZ DWUSETNY
Uwaga! 18 lipca na Scenie Pod Ratuszem 200-setny spektakl "Wszystko o mężczyznach". A tym, którym nie udało się na ten dzień zakupić biletów zapraszamy 19 i 20 lipca na kolejne. To jednak nie wszystkie nasze propozycje. Dawkę dobrego humoru dostarczy "Mąż mojej żony", "Duety", "Zwierzenia pornogwiazdy". ZAJRZYJ POD RATUSZ W LIPCU.
Zobacz więcejDLA WSZYSTKICH WIDZÓW SCENY POD RATUSZEM 20% RABATU W KAWIARNI RATUSZOWA ORAZ RESTAURACJI RIALTO NA RUCZAJU
WIDZOWIE! Nie wyrzucajcie swoich biletów po spektaklu, usiądźcie w ogródku kawiarni RATUSZOWA, zamówcie chłodne wino, okażcie bilet a dostaniecie 20% rabatu. Na wszystkie inne dania i napoje również! RABAT OBOWIĄZUJE TAKŻE W RESTAURACJI RIALTO NA RUCZAJU.
Zobacz więcej