GDZIE SŁOWA SIĘ KOŃCZĄ, TAM MUZYKA SIĘ ZACZYNA
Zapraszamy 14 maja o godz. 19.00 - wstep wolny
Belteatro
Associazione Professionalità Spettacolo - GOŚCINNIE NA SCENIE POD RATUSZEM
Koncert-spektakl na głosy i lutnie poświęcony twórczości braci Galilei
ZAPRASZAMY 14 MAJA O GODZ. 19.00 - SCENA POD RATUSZEM - WSTĘP WOLNY
reżyseria: Bruno Lovadina
wybór muzyki i tekstów: Federica Santinello Luca Chiavinato Jacopo Gianninoto
Udział biorą: Maestro Luca Chiavinato Maestro Jacopo Gianninoto Gabriele Fanti Federica Santinello
Vincenzo Galilei to jedna z najważniejszych postaci życia muzycznego w okresie późnego renesansu. Jego prace teoretyczne oraz partytury miały znaczący udział w „rewolucji” muzycznej, która doprowadziła do narodzin nowej muzyki, barokowej. Podstaw sztuki muzycznej Vincenzo nauczał obu swoich synów: Michelangela i Galileusza, co niewątpliwie zaważyło na ich przyszłości – choć dla każdego z braci w inny sposób.
Dla Galileusza muzykowanie na zawsze pozostanie pasją, nieustannie pielęgnowaną i dającą wiele satysfakcji – swe życie podporządkował jednak zgłębianiu „muzyki sfer”. Michelangelo natomiast, podobnie jak ojciec, został zawodowym lutnistą. Uprawiając tę cenioną wówczas profesję spędził wiele lat za granicą, głównie w Polsce (prawdopodobnie na dworze Radziwiłłów) – tu też pod koniec wieku szesnastego drukowano niemało istotnych partytur lutniowych, cieszyły się też sławą tutejsze wytwórnie instrumentów, co prócz hojnych mecenasów przyciągało do Polski wielu muzyków włoskich. Krakowski koncert zaś zaprezentować ma, dzięki kompozycjom rodziny Galileich oraz im współczesnych, szesnastowieczną Padwę artystyczną, gdzie Galileusz spędził, jak pisze: „najlepsze osiemnaście lat swego życia”. Ilustracja słowna i muzyczna pozwoli widzom zanurzyć się w atmosferę, w której uczony astronom wzrastał i tworzył, która go kształtowała i dawała inspirację – dopełniając tym samym portret wielkiego uczonego o nowe, nieznane powszechnie rysy.
Popularne
NOC TEATRÓW - DZIAŁO SIĘ - ZOBACZ ZDJĘCIA
Informacje i nasze propozycje
Zobacz więcejUDAJĄC OFIARĘ
Wala – główna postać dramatu „Udając ofiarę” który wciąż nie może wydorośleć i zamiast żyć naprawdę, kryje swoją tożsamość odgrywając w policyjnych rekonstrukcjach ofiary zbrodni
Zobacz więcejZmarła Krystyna Skuszanka! Współtwórca i pierwszy dyrektor naszego Teatru!
Wczoraj w Warszawie zmarła Krystyna Skuszanka (ur. 24 lipca 1924 w Kielcach), reżyser, dyrektor teatrów. W latach 1945-46 uczęszczała do Studia Starego Teatru w Krakowie. W roku 1949 ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Poznańskim, a w 1952 uzyskała dyplom reżyserski warszawskiej PWST. W tymże roku debiutowała jako reżyser „Sztormem” Władimira Billa-Białocerkowskiego w Państwowym Teatrze Ziemi Opolskiej, gdzie niebawem została kierownikiem artystycznym. Po trzech sezonach, w 1955 roku, została powołana na stanowisko dyrektora i kierownika artystycznego powstającego w Nowej Hucie Teatru Ludowego, który współtworzyła wraz z mężem, Jerzym Krasowskim. Kierowała nim przez osiem pierwszych lat. W ciągu kilku lat swej działalności, podniosła Teatr Ludowy do rangi jednej z najwybitniejszych i najbardziej interesujących scen dramatycznych w Polsce o wyraźnym obliczu filozoficzno- ideowym. Prowadzili nasz Teatr do 1963 roku, po czym oboje przenieśli się do Teatru Polskiego w Warszawie. Następnie, w latach 1965-71, była dyrektorem Teatru Polskiego we Wrocławiu, a w roku 1972 powróciła do Krakowa, gdzie objęła dyrekcję Teatru im. J. Słowackiego. Wykładała także w krakowskiej PWST. W latach 1983-90, również z Krasowskim, objęła Teatr Narodowy w Warszawie, w którym była kierownikiem artystycznym, a także reżyserowała. Do ważniejszych prac reżyserskich Skuszanki należą: „Balladyna” Juliusza Słowackiego – 1956, „Burza” Williama Szekspira – 1959, „Dziady” Adama Mickiewicza – 1962, „Lilla Weneda” Juliusza Słowackiego – 1973, „Akropolis” Stanisława Wyspiańskiego – 1978.
Zobacz więcej