Godzina 13.30
W oczekiwaniu na aktorów
scenografia już jest...czekamy na aktorów
PANI PERNELLE, matka Orgona – Andrzej Franczyk
dewotka, złośliwa, uparta, tak samo jak syn lubi oceniać innych i udzielać dobrych rad. Ją także zwiodła powierzchowna pobożność Tartuffe'a. Dopiero fakty: syn zagrożony utratą majątku i honoru, przekonały ją. Starsza pani potępia światowe życie, gorszą ją bale, przyjęcia, boi się obmowy i plotek, których sama chętnie słucha. W młodości była inna, ale z wiekiem spoważniała i stała się dewotką. Teraz zazdrości młodym radości życia i chętnie by ją zatruła. Złość wyładowuje na służącej i rodzinie
ORGON, mąż Elmiry – Jacek Strama
ELMIRA, żona Orgona – Patrycja Durska
DAMIS, syn Orgona – Piotr Franasowicz
MARIANNA, córka Orgona i ukochana Walerego – Wiktoria Węgrzyn (gośc.)/Kinga Suchan (gośc.)
WALERY, ukochany Marianny – Karol Polak
KLEANT, szwagier Orgona – Tadeusz Łomnicki
TARTUFFE – Marcin Stec
DORYNA, dziewczyna do towarzystwa Marianny – Iwona Sitkowska
PAN GODZIC, komornik – Krzysztof Górecki
OFICER GWARDII KRÓLEWSKIEJ – Paweł Kumięga
FILIPKA – Gabriela Oberbek
Reżyseria / Opracowanie tekstu - Tomáš Svoboda
Asystent reżysera – Patrycja Durska
Scenografia i kostiumy - Nikola Tempir
Asystent scenografa – Kinga Stanowska
Muzyka - Jiří Hájek
Fortepian – Gabriela Oberbek
Przygotowanie wokalne – Piotr Piecha
Inspicjent Anita Wilczak - Leszczyńska
Sufler - Martyna Rezner
353 premiera Teatru Ludowego
Duża Scena 27 lutego 2016 - ZAPRASZAMY
Popularne
PYZA NA POLSKICH DRÓŻKACH - NIEDZIELNE POPOŁUDNIE DLA RODZIN - 10 KWIETNIA O GODZ. 16.00
Nie zapomnijcie tylko wziąć dzieci (jeśli jesteście rodzicami), dajcie szansę na zabawę rodzicom (jeśli jesteście dziećmi) - nasz magiczny teatralny wehikuł wszystkich pomieści.
Zobacz więcejO BRACIACH PRESNIAKOW I UDAJĄC OFIARĘ SŁÓW KILKA
Udając ofiarę to czarna komedia i kryminał w jednym. Jednak autorzy nie próbują dociekać kto zabił i dlaczego, ale zadają pytanie, co stało się ze światem w którym te wszystkie zbrodnie się wydarzyły.
Zobacz więcejOLEANNA. Z NOTATNIKA REŻYSERA
O wyborze tekstu scenicznego często decyduje przypadek. Tak było z „Oleanną” Davida Mameta. Przypadkowo obejrzałem film w jego reżyserii z udziałem W. H. Macy i Debry Eisenstadt. Film widziałem kilka lat temu… Dokładnie kiedy, nie pamiętam, za to dobrze pamiętam wrażenie, jakie na mnie zrobił. Wrażenie, co najmniej dziwne…. Nie spodobała mi się wtedy gra aktorów, jakby bez wyrazu, bez emocji, uczucia.
Zobacz więcej