20.07.2015

Instytut Teatralny imienia Zbigniewa Raszewskiego nagrywa film dokumentalny o Teatrze Ludowym

W sobotnie przedpołudnie odbyły się zdjęcia do filmu dokumentalnego o naszej placówce. Poniżej kilka słów szerzej o projekcie.

Instytut Teatralny imienia Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie w porozumieniu z Ministerstwem Kultury i Dziedzictwa Narodowego przystąpił do realizacji serii dwudziestu pięciu filmów dokumentalnych prezentujących wybrane wydarzenia z historii teatru polskiego. Projekt ten jest jednym z elementów obchodów rocznicy 250-lecia powstania teatru publicznego w Polsce. Reżyserowany przez Tomasza Knittla i Joannę Makowską serial, którego koncepcję stworzył Maciej Nowak, merytorycznie opracował Dariusz Kosiński, emitowany będzie w Telewizji Polskiej i zostanie udostępniony w Internecie. Serial będzie służył także jako pomoc edukacyjna; na kolejnym etapie realizacji projektu metodycy przygotują 25 scenariuszy lekcji teatralnych dla nauczycieli szkół ponadgimnazjalnych.

Podstawowym założeniem serii jest syntetyczne i popularne przedstawienie ważnych wydarzeń i zjawisk z przeszłości polskiego teatru publicznego od jego inauguracji w roku 1765 po zmianę pokoleniową pod koniec lat 90. XX wieku. Poszczególne odcinki budowane są wokół wybranych 25 wydarzeń, które stanowią punkt wyjścia do prezentacji związanych z nimi zagadnień i problemów, zarówno historycznych, jak i współczesnych. W każdym odcinku obok materiałów archiwalnych, sekwencji inscenizowanych i narracji prowadzącego, znajdą się także komentarze wybitnych ekspertów – artystów, naukowców, krytyków. Dobór wydarzeń nie ma charakteru „listy hitów”, czy

„kanonu najważniejszych wydarzeń”, ale jest tak skonstruowany, by dać możliwość do opowiedzenia i zainscenizowania czegoś frapującego, co zamknie się w 10 minutach, będzie stanowiło skończoną całość, a jednocześnie – w zamierzeniu – sprawi, by widz chciał więcej. Projekt realizowany filmowo fabularyzowany, momentami inscenizowany. Odwołując się do danej epoki posługujemy się nowoczesnymi środkami wyrazu.

Popularne

Obrazek

09.06.2011

UDAJĄC OFIARĘ

Wala – główna postać dramatu „Udając ofiarę” który wciąż nie może wydorośleć i zamiast żyć naprawdę, kryje swoją tożsamość odgrywając w policyjnych rekonstrukcjach ofiary zbrodni

Zobacz więcej

Obrazek

30.05.2011

Zmarła Krystyna Skuszanka! Współtwórca i pierwszy dyrektor naszego Teatru!

Wczoraj w Warszawie zmarła Krystyna Skuszanka (ur. 24 lipca 1924 w Kielcach), reżyser, dyrektor teatrów. W latach 1945-46 uczęszczała do Studia Starego Teatru w Krakowie. W roku 1949 ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Poznańskim, a w 1952 uzyskała dyplom reżyserski warszawskiej PWST. W tymże roku debiutowała jako reżyser „Sztormem” Władimira Billa-Białocerkowskiego w Państwowym Teatrze Ziemi Opolskiej, gdzie niebawem została kierownikiem artystycznym. Po trzech sezonach, w 1955 roku, została powołana na stanowisko dyrektora i kierownika artystycznego powstającego w Nowej Hucie Teatru Ludowego, który współtworzyła wraz z mężem, Jerzym Krasowskim. Kierowała nim przez osiem pierwszych lat. W ciągu kilku lat swej działalności, podniosła Teatr Ludowy do rangi jednej z najwybitniejszych i najbardziej interesujących scen dramatycznych w Polsce o wyraźnym obliczu filozoficzno- ideowym. Prowadzili nasz Teatr do 1963 roku, po czym oboje przenieśli się do Teatru Polskiego w Warszawie. Następnie, w latach 1965-71, była dyrektorem Teatru Polskiego we Wrocławiu, a w roku 1972 powróciła do Krakowa, gdzie objęła dyrekcję Teatru im. J. Słowackiego. Wykładała także w krakowskiej PWST. W latach 1983-90, również z Krasowskim, objęła Teatr Narodowy w Warszawie, w którym była kierownikiem artystycznym, a także reżyserowała. Do ważniejszych prac reżyserskich Skuszanki należą: „Balladyna” Juliusza Słowackiego – 1956, „Burza” Williama Szekspira – 1959, „Dziady” Adama Mickiewicza – 1962, „Lilla Weneda” Juliusza Słowackiego – 1973, „Akropolis” Stanisława Wyspiańskiego – 1978.

Zobacz więcej

Obrazek

24.05.2011