Aktualności

Zobacz wszystkie aktualności
21.02.2013

KOT W BUTACH - 23 LUTEGO PREMIERA

Nasz Kot ma tyle wdzięku, co aktorka Patrycja Durska! A jego opowieść malowana światłem i przetykana piosenkami na pewno rozbawi najmłodszą publiczność, ale też czegoś nauczy. W końcu najmłodszy z synów Młynarza, Janek, zgodnie z wolą ojca wyruszył w świat, żeby nabrać mądrości...
W tę pełną przygód drogę w ślad za młynarczykiem serdecznie zapraszamy naszych najmłodszych widzów.

wyborcza_kot_640 


Kot w butach ma już 316 lat (a może więcej...). Po raz pierwszy opublikował go w swoim zbiorze "Bajki Babci Gąski" Charles Perrault. Jednak najstarsza wersja tej opowieści pochodzi z XVI wieku i zapisał ją Giovanni Francesco Straparola. Wersji bajki istnieje dziś tyle, że trudno byłoby je zliczyć. Ale warto wspomnieć, że na początku XX w. Cesar Cui skomponował na jej podstawie krótką operę dla dzieci, a nieco później Walt Disney stworzył czaro-biały film "Puss in Boots", jednak jego fabuła odbiegała od tradycyjnej wersji. Podobnie, jak dobrze znanego dzieciom filmu wytwórni Dream Works o kocie w butach, który do naszych kin trafił przed niespełna dwoma laty...


Wersja jaką najmłodszym proponuje Teatr Ludowy może nie jest najbardziej tradycyjna, ale za to atrakcyjna. Nasz Kot ma tyle wdzięku, co aktorka Patrycja Durska!

foto. Sebastian Strama, na zdjęciu: Patrycja Durska

kopia_kot01_400kopia_kot04_400



A jego opowieść malowana światłem i przetykana piosenkami na pewno rozbawi najmłodszą publiczność, ale też czegoś nauczy. W końcu najmłodszy z synów Młynarza, Janek, zgodnie z wolą ojca wyruszył w świat, żeby nabrać mądrości... W tę pełną przygód drogę w ślad za młynarczykiem serdecznie zapraszamy naszych najmłodszych widzów.


Reżyseria: Jarosław Szwec 
Choreografia: Romana Agnel
Kostiumy: Kinga Stanowska
Muzyka: Piotr Piecha
Reżyseria świateł: Anna Dużyńska, Sebastian Strama
Konsultacje muzyczne: Jerzy Kluzowicz
Przygotowanie projekcji: Krzysztof Kłyś
Inspicjent: Anita Wilczak - Leszczyńska
Sufler: Martyna Rezner

Występują: Patrycja Durska, Małgorzata Krzysica, Iwona Sitkowska, Barbara Szałapak, Anna Warchał (gościnnie), Jacek Joniec, Jan Nosal, Piotr Piecha, Jarosław Szwec oraz gościnnie Studenci KSTiF
popisy akrobatyczne: Łukasz Banach

Premiera: 23 lutego 2013r. godz. 17.00 Duża Scena

Popularne

Obrazek
09.06.2011

UDAJĄC OFIARĘ

Wala – główna postać dramatu „Udając ofiarę” który wciąż nie może wydorośleć i zamiast żyć naprawdę, kryje swoją tożsamość odgrywając w policyjnych rekonstrukcjach ofiary zbrodni

Zobacz więcej
Obrazek
30.05.2011

Zmarła Krystyna Skuszanka! Współtwórca i pierwszy dyrektor naszego Teatru!

Wczoraj w Warszawie zmarła Krystyna Skuszanka (ur. 24 lipca 1924 w Kielcach), reżyser, dyrektor teatrów. W latach 1945-46 uczęszczała do Studia Starego Teatru w Krakowie. W roku 1949 ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Poznańskim, a w 1952 uzyskała dyplom reżyserski warszawskiej PWST. W tymże roku debiutowała jako reżyser „Sztormem” Władimira Billa-Białocerkowskiego w Państwowym Teatrze Ziemi Opolskiej, gdzie niebawem została kierownikiem artystycznym. Po trzech sezonach, w 1955 roku, została powołana na stanowisko dyrektora i kierownika artystycznego powstającego w Nowej Hucie Teatru Ludowego, który współtworzyła wraz z mężem, Jerzym Krasowskim. Kierowała nim przez osiem pierwszych lat. W ciągu kilku lat swej działalności, podniosła Teatr Ludowy do rangi jednej z najwybitniejszych i najbardziej interesujących scen dramatycznych w Polsce o wyraźnym obliczu filozoficzno- ideowym. Prowadzili nasz Teatr do 1963 roku, po czym oboje przenieśli się do Teatru Polskiego w Warszawie. Następnie, w latach 1965-71, była dyrektorem Teatru Polskiego we Wrocławiu, a w roku 1972 powróciła do Krakowa, gdzie objęła dyrekcję Teatru im. J. Słowackiego. Wykładała także w krakowskiej PWST. W latach 1983-90, również z Krasowskim, objęła Teatr Narodowy w Warszawie, w którym była kierownikiem artystycznym, a także reżyserowała. Do ważniejszych prac reżyserskich Skuszanki należą: „Balladyna” Juliusza Słowackiego – 1956, „Burza” Williama Szekspira – 1959, „Dziady” Adama Mickiewicza – 1962, „Lilla Weneda” Juliusza Słowackiego – 1973, „Akropolis” Stanisława Wyspiańskiego – 1978.

Zobacz więcej