KRAKOWSKI PANEL KLIMATYCZNY
Panel obywatelski to forma demokracji deliberacyjnej, która pozwala na wypracowanie rekomendacji dla administracji publicznej w istotnych społecznie obszarach przez losowo wyłonioną, reprezentatywną grupę obywateli.
Czego dotyczy?
Krakowski Panel Klimatyczny (KPK) poświęcony jest zmianom klimatu i neutralności klimatycznej miasta. Ma dać odpowiedź na pytanie, jak władze i mieszkańcy mogą ograniczyć zużycie energii i zwiększyć wykorzystanie energii odnawialnej.
Na jakim jest etapie?
Konsultacje społeczne organizowane w ramach Panelu odbywały się w dniach 4–29 stycznia b.r. . Udział w nich był możliwy poprzez wypełnienie formularzy konsultacyjnych oraz skorzystanie z telefonicznych dyżurów eksperckich.
Dotychczas odbyło się kilka spotkań o charakterze informacyjno-warsztatowym i dyskusyjnym:
Rozumienie i mapowanie wyzwań klimatycznych (18 stycznia)
Transformacja klimatyczna Krakowa – zdefiniowanie strategii i działań (21 stycznia)
Dyskusja nad strategią interwencji, projektami i działaniami (28 stycznia)
SPotkanie organizacyjne, dotyczące regulaminu i zespołu monitorującego (4 lutego)
Transformacja klimatyczna - dotacje czy zmiany systemowe? (18 lutego)
Rola partycypacji społecznej w transformacji klimatycznej (23 lutego)
Poza w/w odbyły się także trzy dodatkowe spotkania informacyjne, poświęcone pogłębieniu wybranych zagadnień i konsultacjom.
Wszystkie działania związane z Panelem zostaną zakończone do 30 czerwca 2021
Kto go prowadzi?
Operatorem panelu jest wyłoniona w konkursie Fundacja Instytut Polityk Publicznych - niezależna organizacja pozarządowa.
Konsultacje społeczne zostały przeprowadzone przez Operatora panelu (IPP) przy wsparciu Wydziałów Polityki Społecznej i Zdrowia oraz Gospodarki Komunalnej UMK.
Więcej informacji
Aktualne informacje na temat przebiegu panelu znajdziesz na FB w grupach: Zeroemisyjni oraz Krakowski Panel Klimatyczny i na stronie Operatora Fundacji Instytutu Polityk Publicznych tutaj.
Informacje pochodzą ze strony Kraków.pl.
Dodatkowe informacje nt. Panelu znajdują się na stronach internetowych: • https://ipp.expert/kpk/ • #Weźże_udział w Krakowskim Panelu Klimatycznym! | Instytut Polityk Publicznych (ipp.expert) • https://www.krakow.pl/.../247296,artykul,krakowski_panel...
Popularne
UDAJĄC OFIARĘ
Wala – główna postać dramatu „Udając ofiarę” który wciąż nie może wydorośleć i zamiast żyć naprawdę, kryje swoją tożsamość odgrywając w policyjnych rekonstrukcjach ofiary zbrodni
Zobacz więcejZmarła Krystyna Skuszanka! Współtwórca i pierwszy dyrektor naszego Teatru!
Wczoraj w Warszawie zmarła Krystyna Skuszanka (ur. 24 lipca 1924 w Kielcach), reżyser, dyrektor teatrów. W latach 1945-46 uczęszczała do Studia Starego Teatru w Krakowie. W roku 1949 ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Poznańskim, a w 1952 uzyskała dyplom reżyserski warszawskiej PWST. W tymże roku debiutowała jako reżyser „Sztormem” Władimira Billa-Białocerkowskiego w Państwowym Teatrze Ziemi Opolskiej, gdzie niebawem została kierownikiem artystycznym. Po trzech sezonach, w 1955 roku, została powołana na stanowisko dyrektora i kierownika artystycznego powstającego w Nowej Hucie Teatru Ludowego, który współtworzyła wraz z mężem, Jerzym Krasowskim. Kierowała nim przez osiem pierwszych lat. W ciągu kilku lat swej działalności, podniosła Teatr Ludowy do rangi jednej z najwybitniejszych i najbardziej interesujących scen dramatycznych w Polsce o wyraźnym obliczu filozoficzno- ideowym. Prowadzili nasz Teatr do 1963 roku, po czym oboje przenieśli się do Teatru Polskiego w Warszawie. Następnie, w latach 1965-71, była dyrektorem Teatru Polskiego we Wrocławiu, a w roku 1972 powróciła do Krakowa, gdzie objęła dyrekcję Teatru im. J. Słowackiego. Wykładała także w krakowskiej PWST. W latach 1983-90, również z Krasowskim, objęła Teatr Narodowy w Warszawie, w którym była kierownikiem artystycznym, a także reżyserowała. Do ważniejszych prac reżyserskich Skuszanki należą: „Balladyna” Juliusza Słowackiego – 1956, „Burza” Williama Szekspira – 1959, „Dziady” Adama Mickiewicza – 1962, „Lilla Weneda” Juliusza Słowackiego – 1973, „Akropolis” Stanisława Wyspiańskiego – 1978.
Zobacz więcej