NIEKONGRES 2025: NOWE OPOWIEŚCI
NieKongres Animatorów i Animatorek Kultury to ogólnopolskie, trzydniowe spotkanie osób zajmujących się animacją kultury – zarówno teoretycznie, jak i praktycznie. Jego głównym celem jest refleksja nad sytuacją animatorów i animatorek kultury w Polsce. Szósta edycja NieKongresu odbędzie się w dniach 26-28 czerwca 2025 roku w Nowej Hucie.
Celem NieKongresu jest namysł nad aktualną sytuacją animacji kultury w kraju, zbudowanie przestrzeni do tworzenia relacji i wspólnoty, inspirowania się, badania, sprawdzania, wzmacniania i rozwijania tożsamości animatorek i animatorów kultury. To również okazja do odpoczynku i zdystansowania się od codziennych obowiązków, komunikowania o praktykach animacji kultury na zewnątrz, reprezentacji środowiska i tworzenia wspólnego głosu. Podczas krakowskiego NieKongresu uczestnicy i uczestniczki będą zastanawiać się nad wyzwaniami dla animacji kultury w Polsce i dzielić się bogatymi nowohuckimi doświadczeniami w tym obszarze.
NieKongres to także przestrzeń spotkań przedstawicieli i przedstawicielek kultury – twórców/twórczyń, edukatorów/edukatorek, animatorów/animatorek, liderów społecznych/liderek społecznych, badaczy/badaczek i pasjonatów/pasjonatek z różnych zakątków Polski. To forum wymiany doświadczeń, pomysłów i refleksji na temat roli animacji kultury we współczesnym społeczeństwie. Uczestnictwo w NieKongresie sprzyja inicjowaniu nowych kontaktów i budowaniu silnej społeczności w obrębie branży kultury, która wciąż poszukuje nowych rozwiązań i dróg rozwoju.
Tematem przewodnim NieKongresu w 2025 roku są nowe opowieści – rozumiane jako otwarcie na przyszłość oraz poszukiwanie nowych narracji, które będą animować kulturę, z jednoczesnym szacunkiem i odniesieniem do dotychczasowych edycji. Nasza uwaga skupia się na partycypacyjności i refleksyjności. Nowe opowieści obejmują trzy główne ścieżki tematyczne. Pierwsza z nich, „centrum i peryferia”, koncentruje się na eksploracji tego, co znajduje się poza mainstreamem animacji kultury – w miejscach, których nie kojarzy się bezpośrednio z animacją kultury albo wśród osób, które działają twórczo na peryferiach (szeroko rozumianych: od peryferii wielkiego miasta po peryferia branż). Druga, „konflikty i konfrontacje” , bada sposób, w jaki możemy stawić czoła doświadczeniu polikryzysu, analizując różne strategie i podejścia. To szansa na przyjrzenie się, czy i jak animacja kultury łączy, wzmacnia, toruje drogi – także wobec wyzwań, z jakimi mierzymy się w ostatnich latach. Trzecia ścieżka, „kompetencje i adaptacje”, poprowadzi w rejony, w których można dyskutować, badać, doświadczać spraw, jakie w niedalekiej przyszłości mogą mieć kluczowe znaczenie. Zbudowano ją w oparciu o przewidywanie przyszłości na podstawie obecnych trendów, wśród których znajdą się: poszukiwanie autentyczności, praca z/w kryzysie uwagi, odnajdywanie się w świecie, w którym fake is new real , mierzenie się z nadprodukcją treści, afirmowanie sztuki „nicnierobienia”, tworzenie bliskich relacji na żywo. Krytyczny namysł nad tematem przewodnim NieKongresu, realizowany będzie przez liczne i różnorodne spotkania m.in. warsztaty, panele dyskusyjne, prezentacje, wizyty studyjne, wydarzenia artystyczne. Inicjatorem NieKongresu Animatorów i Animatorek Kultury jest Stowarzyszenie Forum Kraków, które wraz z Ośrodkiem Kultury im. Cypriana Kamila Norwida, Miastem Kraków i Narodowym Centrum Kultury jest także organizatorem szóstej edycji. Grono współorganizatorów NieKongresu tworzy koalicja nowohuckich instytucji kultury: Ośrodek Kultury Kraków – Nowa Huta, Nowohuckie Centrum Kultury, Teatr Ludowy Teatr Łaźnia Nowa. Wydarzenie jest bezpłatne dla uczestników i uczestniczek, obowiązują zapisy.
Szczegółowe informacje wraz dokładnym programem NieKongresu zostaną udostępnione w kwietniu 2025 roku.
Informacje: www.niekongres.pl
Kontakt: kontakt@niekongres.pl
Wolontariat podczas NieKongresu Animatorów i Animatorek Kultury 2025 - ruszyła rekrutacja!
Popularne
NOC TEATRÓW - DZIAŁO SIĘ - ZOBACZ ZDJĘCIA
Informacje i nasze propozycje
Zobacz więcejUDAJĄC OFIARĘ
Wala – główna postać dramatu „Udając ofiarę” który wciąż nie może wydorośleć i zamiast żyć naprawdę, kryje swoją tożsamość odgrywając w policyjnych rekonstrukcjach ofiary zbrodni
Zobacz więcejZmarła Krystyna Skuszanka! Współtwórca i pierwszy dyrektor naszego Teatru!
Wczoraj w Warszawie zmarła Krystyna Skuszanka (ur. 24 lipca 1924 w Kielcach), reżyser, dyrektor teatrów. W latach 1945-46 uczęszczała do Studia Starego Teatru w Krakowie. W roku 1949 ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Poznańskim, a w 1952 uzyskała dyplom reżyserski warszawskiej PWST. W tymże roku debiutowała jako reżyser „Sztormem” Władimira Billa-Białocerkowskiego w Państwowym Teatrze Ziemi Opolskiej, gdzie niebawem została kierownikiem artystycznym. Po trzech sezonach, w 1955 roku, została powołana na stanowisko dyrektora i kierownika artystycznego powstającego w Nowej Hucie Teatru Ludowego, który współtworzyła wraz z mężem, Jerzym Krasowskim. Kierowała nim przez osiem pierwszych lat. W ciągu kilku lat swej działalności, podniosła Teatr Ludowy do rangi jednej z najwybitniejszych i najbardziej interesujących scen dramatycznych w Polsce o wyraźnym obliczu filozoficzno- ideowym. Prowadzili nasz Teatr do 1963 roku, po czym oboje przenieśli się do Teatru Polskiego w Warszawie. Następnie, w latach 1965-71, była dyrektorem Teatru Polskiego we Wrocławiu, a w roku 1972 powróciła do Krakowa, gdzie objęła dyrekcję Teatru im. J. Słowackiego. Wykładała także w krakowskiej PWST. W latach 1983-90, również z Krasowskim, objęła Teatr Narodowy w Warszawie, w którym była kierownikiem artystycznym, a także reżyserowała. Do ważniejszych prac reżyserskich Skuszanki należą: „Balladyna” Juliusza Słowackiego – 1956, „Burza” Williama Szekspira – 1959, „Dziady” Adama Mickiewicza – 1962, „Lilla Weneda” Juliusza Słowackiego – 1973, „Akropolis” Stanisława Wyspiańskiego – 1978.
Zobacz więcej