Aktualności

Zobacz wszystkie aktualności
12.10.2016

Nowy projekt - premiera 19 listopada Scena Stolarnia

?SEKRETNE ŻYCIE FRIEDMANÓW?

„SEKRETNE ŻYCIE FRIEDMANÓW”

BLOG

#sekretneżyciefriedmanów


scenariusz i reżyseria - Marcin Wierzchowski
dramaturgia - Daniel Sołtysiński
scenografia – Barbara Ferlak
muzyka - Urszula Chrzanowska

Premiera 19 listopada 2016 Scena STOLARNIA

 

W szczegółach tkwi diabeł, który do czynu wiedzie zarówno czarownice, jak i wyruszającą na polowanie społeczność.


Spektakl-projekt inspirowany nominowanym do Oscara filmem dokumentalnym Andrew Jareckiego  „Capturing the Friedmans”.

Na ile wina i kara może być relatywna?
Czy czasem nie bywa tak, że większą winę ponosi oskarżyciel niż oskarżony?
Czy zbyt szybko ferowane przez rozemocjonowaną społeczność wyroki w konsekwencji nie ujmują ciężaru winie?
Czy wina może być jednoznaczna?
Czy  o oskarżonym  mamy jeszcze prawo myśleć jak o uczciwym człowieku?
Jak skutecznie i intensywnie mogą działać mechanizmy społecznej manipulacji?

Reżyser proponuje publiczności swego rodzaju teatralną podróż. Otwiera przed nią niemal wszystkie przestrzenie budynku, w którym mieści się scena Stolarnia, tak jakby otwierał wnętrze człowieka przeżywającego swoją winę, a może tylko oskarżonego… Widz podążając za aktorami-postaciami, wchodząc w ich intymność, będzie jednocześnie świadkiem i uczestnikiem współczesnego „polowania na czarownice”.  Będzie mógł oceniać, wydawać wyroki, zmieniać zdanie, ulegać skrajnym emocjom

Twórcy spektaklu rozpoczynając próby właśnie wkroczyli na emocjonalną drogę, którą za kilka tygodni będą mogli przebyć widzowie… Nie szukają odpowiedzi, próbują formułować pytania. Dokumentacją tych poszukiwań będzie blog internetowy.  Zapraszamy Was już dzisiaj do współtworzenia bloga. Bądźcie z nami, komentujcie, dzielcie się opiniami i refleksjami, spierajmy się! Ta opowieść o sekretnym życiu pewnej rodziny trwa już bardzo długo, i ma swoje dramatyczne zwroty, ale diabeł tkwi w szczegółach... Im intensywniej w nią wnikniemy, tym bardziej niezwykłym doświadczeniem będzie dla nas spektakl.   

 

 

 

Popularne

Obrazek
09.06.2011

UDAJĄC OFIARĘ

Wala – główna postać dramatu „Udając ofiarę” który wciąż nie może wydorośleć i zamiast żyć naprawdę, kryje swoją tożsamość odgrywając w policyjnych rekonstrukcjach ofiary zbrodni

Zobacz więcej
Obrazek
30.05.2011

Zmarła Krystyna Skuszanka! Współtwórca i pierwszy dyrektor naszego Teatru!

Wczoraj w Warszawie zmarła Krystyna Skuszanka (ur. 24 lipca 1924 w Kielcach), reżyser, dyrektor teatrów. W latach 1945-46 uczęszczała do Studia Starego Teatru w Krakowie. W roku 1949 ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Poznańskim, a w 1952 uzyskała dyplom reżyserski warszawskiej PWST. W tymże roku debiutowała jako reżyser „Sztormem” Władimira Billa-Białocerkowskiego w Państwowym Teatrze Ziemi Opolskiej, gdzie niebawem została kierownikiem artystycznym. Po trzech sezonach, w 1955 roku, została powołana na stanowisko dyrektora i kierownika artystycznego powstającego w Nowej Hucie Teatru Ludowego, który współtworzyła wraz z mężem, Jerzym Krasowskim. Kierowała nim przez osiem pierwszych lat. W ciągu kilku lat swej działalności, podniosła Teatr Ludowy do rangi jednej z najwybitniejszych i najbardziej interesujących scen dramatycznych w Polsce o wyraźnym obliczu filozoficzno- ideowym. Prowadzili nasz Teatr do 1963 roku, po czym oboje przenieśli się do Teatru Polskiego w Warszawie. Następnie, w latach 1965-71, była dyrektorem Teatru Polskiego we Wrocławiu, a w roku 1972 powróciła do Krakowa, gdzie objęła dyrekcję Teatru im. J. Słowackiego. Wykładała także w krakowskiej PWST. W latach 1983-90, również z Krasowskim, objęła Teatr Narodowy w Warszawie, w którym była kierownikiem artystycznym, a także reżyserowała. Do ważniejszych prac reżyserskich Skuszanki należą: „Balladyna” Juliusza Słowackiego – 1956, „Burza” Williama Szekspira – 1959, „Dziady” Adama Mickiewicza – 1962, „Lilla Weneda” Juliusza Słowackiego – 1973, „Akropolis” Stanisława Wyspiańskiego – 1978.

Zobacz więcej