NOWY ROK, NOWE SPEKTAKLE
ruszyła rezerwacja biletów na nasze najnowsze spektakle. (tel. 12 68 02 112/113)
W lutym premiera sztuki w reżyserii Piotra Waligórskiego pt. "Jakobi i Leidental", w marcu "Królik Królik" w reżyserii Pawła Szumca. Gwarantujemy dobrą zabawę i wiele wzruszeń.
Tymczasem, w miarę rozwoju akcji, widz dowiaduje się, że każda z postaci skrywa jakąś tajemnicę i jakąś życiową porażkę: córki odchodzą od swych mężczyzn, synowie aktywnie działają w organizacjach terrorystycznych, ojciec traci pracę, a najmłodszy syn – tytułowy Królik – jest przybyszem z kosmosu.
Na dodatek we Francji, w której dzieje się akcja sztuki, właśnie odbywa się pucz wojskowy, obalający dawny porządek. W tym szalonym świecie jest jedna postać, wokół której te ludzkie planety krążą i ulegają jej sile grawitacji. To Mama. Ona wydaje się porządkować świat i jednocześnie prowokować do stawiania pytań o wartości podstawowe. O rolę rodziny, gdy świat staje na głowie.
O potrzebę ciepła i czułości, która ma moc izolacji od zagrożeń zewnętrznych, ale jest też remedium na samotność. O potrzebę obecności drugiego człowieka. Wreszcie – o rolę kobiet i mężczyzn we współczesnym świecie. I choć w tekście Serreau nie ma odpowiedzi na pytanie „jak żyć?”, mam nadzieję, że spektakl skłoni widza do stawiania sobie samemu pytań i snucia refleksji. Kiedy umilknie śmiech.
reżyseria: Paweł Szumiec
scenografia: Marek Braun
kostiumy: Jolanta Łagowska
muzyka: Aleksander Brzeziński
inspicjent: Anita Wilczak – Leszczyńska sufler: Martyna Rezner
występują: Patrycja Durska Małgorzata Kochan Dominika Markuszewska Beata Schimscheiner Iwona Sitkowska Piotr Franasowicz Krzysztof Górecki Jacek Joniec Paweł Kumięga Tadeusz Łomnicki Jan Nosal Piotr Piecha Piotr Pilitowski Jarosław Szwec Jacek Wojciechowski
premiera 9 marca 2012 - Duża Scena :|Hanoch Levin.
„Jakobi i Leidental”
Jednym z najpopularniejszych ostatnio w Polsce dramaturgiem jest izraelski pisarz o polskich korzeniach, Hanoch Levin. Jego bohaterowie to nieudacznicy, zmagający się z niespełnieniem, samotnością, strachem przed śmiercią. Groteskowi, a jednak sympatyczni, uwikłani w międzyludzkie zależności, tęskniący za miłością i życiem przez duże „Ż”. „Jakobi i Leidental” Levina jest jednym z tzw. „dramatów samotnych serc”. Dwaj przyjaciele w średnim wieku, spędzający od lat czas na piciu herbaty i grze w domino, przestają być przyjaciółmi, kiedy jeden z nich postanawia zacząć żyć pełnią życia. Porzuca więc przyjaciela, by związać się z przypadkowo spotkaną, niebanalną – jak się mu wydaje – kobietą… Jednak zerwana przyjaźń u progu wielkiej miłości nie oznacza wyzwolenia z kompleksów i zależności od drugiego człowieka. Dawna przyjaźń staje się ryzykowną grą. Komedia Levina jest dosadną i zabawną opowieścią o nieśmiertelnej nadziei na lepsze życie, której bohaterowie w liryczno-satyrycznych songach opowiadają o swoich tęsknotach.
Tłumaczenie: Michał Sobelman
Reżyseria: Piotr Waligórski
Scenografia: Wojciech Stefaniak
Muzyka: Andrzej Bonarek
Występują: Marta Bizoń, Andrzej Franczyk, Kajetan Wolniewicz
Premiera: 3 lutego 2012 na Scenie Pod Ratuszem.
Popularne
UDAJĄC OFIARĘ
Wala – główna postać dramatu „Udając ofiarę” który wciąż nie może wydorośleć i zamiast żyć naprawdę, kryje swoją tożsamość odgrywając w policyjnych rekonstrukcjach ofiary zbrodni
Zobacz więcejZmarła Krystyna Skuszanka! Współtwórca i pierwszy dyrektor naszego Teatru!
Wczoraj w Warszawie zmarła Krystyna Skuszanka (ur. 24 lipca 1924 w Kielcach), reżyser, dyrektor teatrów. W latach 1945-46 uczęszczała do Studia Starego Teatru w Krakowie. W roku 1949 ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Poznańskim, a w 1952 uzyskała dyplom reżyserski warszawskiej PWST. W tymże roku debiutowała jako reżyser „Sztormem” Władimira Billa-Białocerkowskiego w Państwowym Teatrze Ziemi Opolskiej, gdzie niebawem została kierownikiem artystycznym. Po trzech sezonach, w 1955 roku, została powołana na stanowisko dyrektora i kierownika artystycznego powstającego w Nowej Hucie Teatru Ludowego, który współtworzyła wraz z mężem, Jerzym Krasowskim. Kierowała nim przez osiem pierwszych lat. W ciągu kilku lat swej działalności, podniosła Teatr Ludowy do rangi jednej z najwybitniejszych i najbardziej interesujących scen dramatycznych w Polsce o wyraźnym obliczu filozoficzno- ideowym. Prowadzili nasz Teatr do 1963 roku, po czym oboje przenieśli się do Teatru Polskiego w Warszawie. Następnie, w latach 1965-71, była dyrektorem Teatru Polskiego we Wrocławiu, a w roku 1972 powróciła do Krakowa, gdzie objęła dyrekcję Teatru im. J. Słowackiego. Wykładała także w krakowskiej PWST. W latach 1983-90, również z Krasowskim, objęła Teatr Narodowy w Warszawie, w którym była kierownikiem artystycznym, a także reżyserowała. Do ważniejszych prac reżyserskich Skuszanki należą: „Balladyna” Juliusza Słowackiego – 1956, „Burza” Williama Szekspira – 1959, „Dziady” Adama Mickiewicza – 1962, „Lilla Weneda” Juliusza Słowackiego – 1973, „Akropolis” Stanisława Wyspiańskiego – 1978.
Zobacz więcej