PIERWSZA PRÓBA
Przed nami kolejna premiera. Już niebawem zaprosimy Was na Scenę Pod Ratuszem na spektakl muzyczny w reżyserii Łukasza Czuja.
W obsadzie: Marta Bizoń, Katarzyna Tlałka, Roksana Lewak, Jan Nosal, Tadeusz Łomnicki, Ryszard Starosta.
/Zdjęcia A.Ryś
- /system/images/4241/dsc09970_large.png
- /system/images/4242/dsc09984_large.png
- /system/images/4243/dsc09988_large.png
- /system/images/4227/dsc00014_large.png
- /system/images/4226/dsc00004_large.png
- /system/images/4229/dsc00027_large.png
- /system/images/4233/dsc00073_large.png
- /system/images/4230/dsc00041_large.png
- /system/images/4231/dsc00058_large.png
- /system/images/4232/dsc00072_large.png
- /system/images/4228/dsc00017_large.png
- /system/images/4234/dsc00094_large.png
- /system/images/4235/dsc00099_large.png
- /system/images/4236/dsc00114_large.png
- /system/images/4237/dsc00128_large.png
- /system/images/4238/dsc00139_large.png
- /system/images/4239/dsc00142_large.png
- /system/images/4240/dsc00199_large.png
Popularne
UDAJĄC OFIARĘ
Wala – główna postać dramatu „Udając ofiarę” który wciąż nie może wydorośleć i zamiast żyć naprawdę, kryje swoją tożsamość odgrywając w policyjnych rekonstrukcjach ofiary zbrodni
Zobacz więcejZmarła Krystyna Skuszanka! Współtwórca i pierwszy dyrektor naszego Teatru!
Wczoraj w Warszawie zmarła Krystyna Skuszanka (ur. 24 lipca 1924 w Kielcach), reżyser, dyrektor teatrów. W latach 1945-46 uczęszczała do Studia Starego Teatru w Krakowie. W roku 1949 ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Poznańskim, a w 1952 uzyskała dyplom reżyserski warszawskiej PWST. W tymże roku debiutowała jako reżyser „Sztormem” Władimira Billa-Białocerkowskiego w Państwowym Teatrze Ziemi Opolskiej, gdzie niebawem została kierownikiem artystycznym. Po trzech sezonach, w 1955 roku, została powołana na stanowisko dyrektora i kierownika artystycznego powstającego w Nowej Hucie Teatru Ludowego, który współtworzyła wraz z mężem, Jerzym Krasowskim. Kierowała nim przez osiem pierwszych lat. W ciągu kilku lat swej działalności, podniosła Teatr Ludowy do rangi jednej z najwybitniejszych i najbardziej interesujących scen dramatycznych w Polsce o wyraźnym obliczu filozoficzno- ideowym. Prowadzili nasz Teatr do 1963 roku, po czym oboje przenieśli się do Teatru Polskiego w Warszawie. Następnie, w latach 1965-71, była dyrektorem Teatru Polskiego we Wrocławiu, a w roku 1972 powróciła do Krakowa, gdzie objęła dyrekcję Teatru im. J. Słowackiego. Wykładała także w krakowskiej PWST. W latach 1983-90, również z Krasowskim, objęła Teatr Narodowy w Warszawie, w którym była kierownikiem artystycznym, a także reżyserowała. Do ważniejszych prac reżyserskich Skuszanki należą: „Balladyna” Juliusza Słowackiego – 1956, „Burza” Williama Szekspira – 1959, „Dziady” Adama Mickiewicza – 1962, „Lilla Weneda” Juliusza Słowackiego – 1973, „Akropolis” Stanisława Wyspiańskiego – 1978.
Zobacz więcej