OTWIERAMY TEATRALNY INSTYTUT MŁODYCH
9 i 10 września nastąpi długo wyczekiwane, uroczyste otwarcie Teatralnego Instytutu Młodych Teatru Ludowego - nowego miejsca na mapie kulturalnej Polski.
Wraz z inauguracją nowej przestrzeni, Teatr Ludowy instytucjonalizuje dotychczasowe działania artystyczne i edukacyjne, jakie przez lata realizował dla najmłodszej widowni, w formie profesjonalnego teatru z przestrzenią dla spektakli dziecięcych, familijnych, warsztatów teatralnych i edukacyjnych, ze szczególnym uwzględnieniem terapeutycznej roli teatru.
Jednym z najistotniejszych wyzwań TIM-u jest tworzenie oferty artystycznej i edukacyjnej dla młodzieży w wieku lat 12-18, która często nie jest uwzględniana w programowaniu oferty kulturalnej.
Unikatowość przedsięwzięcia i powołania Teatralnego Instytutu Młodych, wiąże się z otwarciem nowego budynku, który powstał w wyniku rewitalizacji dawnej Sceny Stolarnia, zyskując nowoczesną formę, w pełni dostosowaną do potrzeb najmłodszych i młodych widzów. Dla Teatru Ludowego oznacza to możliwość grania na trzech dodatkowych scenach, ale również kreowania przestrzeni dla międzypokoleniowego dialogu, nowych kierunków rozwoju oraz aktywnej partycypacji lokalnej społeczności.
Podczas otwarcia Teatralnego Instytutu Młodych, widzowie zobaczą fragmenty spektakli, które wejdą do repertuaru nowej instytucji, będą mogli zajrzeć w zakamarki nowego budynku podczas zwiedzania, którego przewodnikiem będzie Piotruś Pan. Postać, będąca symbolem tego miejsca, dla którego młodość jest jednym z haseł wywoławczych.
Powołanie Teatralnego Instytutu Młodych, to wynik długoletniej działalności Teatru Ludowego oraz niewątpliwej konieczności odpowiedzi na potrzebę nowoczesnej oferty artystycznej dla dzieci i młodzieży, która daleko wykracza poza produkcję spektakli. Dlatego w Teatralnym Instytucie Młodych widzowie oprócz przedstawień będą mogli wziąć udział w warsztatach problematyzujących tematy spektakli, działaniach z zakresu pedagogiki teatru, wychodzącym naprzeciw potrzebom młodych ludzi, spotkaniach dla młodzieży prowadzonych przez psychoterapeutów, psychologów i pedagogów, które staną się również elementem procesu powstawania spektakli.
To bezprecedensowe wydarzenie, kiedy tradycja dawnej, awangardowej sceny spotka się ze współczesnością i wspólnie zrobią pierwszy krok ku przyszłości pełnej młodości, energii, pasji i poszukiwań nowych teatralnych języków i światów.
Popularne
NOC TEATRÓW - DZIAŁO SIĘ - ZOBACZ ZDJĘCIA
Informacje i nasze propozycje
Zobacz więcejUDAJĄC OFIARĘ
Wala – główna postać dramatu „Udając ofiarę” który wciąż nie może wydorośleć i zamiast żyć naprawdę, kryje swoją tożsamość odgrywając w policyjnych rekonstrukcjach ofiary zbrodni
Zobacz więcejZmarła Krystyna Skuszanka! Współtwórca i pierwszy dyrektor naszego Teatru!
Wczoraj w Warszawie zmarła Krystyna Skuszanka (ur. 24 lipca 1924 w Kielcach), reżyser, dyrektor teatrów. W latach 1945-46 uczęszczała do Studia Starego Teatru w Krakowie. W roku 1949 ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Poznańskim, a w 1952 uzyskała dyplom reżyserski warszawskiej PWST. W tymże roku debiutowała jako reżyser „Sztormem” Władimira Billa-Białocerkowskiego w Państwowym Teatrze Ziemi Opolskiej, gdzie niebawem została kierownikiem artystycznym. Po trzech sezonach, w 1955 roku, została powołana na stanowisko dyrektora i kierownika artystycznego powstającego w Nowej Hucie Teatru Ludowego, który współtworzyła wraz z mężem, Jerzym Krasowskim. Kierowała nim przez osiem pierwszych lat. W ciągu kilku lat swej działalności, podniosła Teatr Ludowy do rangi jednej z najwybitniejszych i najbardziej interesujących scen dramatycznych w Polsce o wyraźnym obliczu filozoficzno- ideowym. Prowadzili nasz Teatr do 1963 roku, po czym oboje przenieśli się do Teatru Polskiego w Warszawie. Następnie, w latach 1965-71, była dyrektorem Teatru Polskiego we Wrocławiu, a w roku 1972 powróciła do Krakowa, gdzie objęła dyrekcję Teatru im. J. Słowackiego. Wykładała także w krakowskiej PWST. W latach 1983-90, również z Krasowskim, objęła Teatr Narodowy w Warszawie, w którym była kierownikiem artystycznym, a także reżyserowała. Do ważniejszych prac reżyserskich Skuszanki należą: „Balladyna” Juliusza Słowackiego – 1956, „Burza” Williama Szekspira – 1959, „Dziady” Adama Mickiewicza – 1962, „Lilla Weneda” Juliusza Słowackiego – 1973, „Akropolis” Stanisława Wyspiańskiego – 1978.
Zobacz więcej