PEGGY PICKIT INAUGURUJE FESTIWAL "RZECZYWISTOŚĆ PRZEDSTAWIONA" W ZABRZU
W najbliższą sobotę – 19 października – nasza „Peggy Pickit…” wybiera się w podróż...CZYT.DALEJ
W sobotni wieczór przedstawienie sztuki Rolanda Schimmelpfenniga wyreżyserowane przez Grzegorza Kempinsky’ego zainauguruje bowiem odbywający się w Zabrzu XIII Ogólnopolski Festiwal Dramaturgii Współczesnej „Rzeczywistość przedstawiona”.
Zabrzański festiwal, odbywający się pod patronatem Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz lokalnych władz, jest jedynym w Polsce tematycznym festiwalem poświęconym inscenizacjom dramaturgii współczesnej.
Prezentowane są na nim realizacje i interpretacje dramatu (polskiego jak i obcego) powstałego po 1989 roku, w których przegląda się nasza rzeczywistość, a człowiek pokazany jest w szerokim kontekście socjologicznym, obyczajowym, politycznym i religijnym.
Co roku Zabrze gości najwybitniejsze polskie inscenizacje teatralne, które prezentowane są na scenie Teatru Nowego. Miło nam znaleźć się wśród tegorocznych gości festiwalowych.
Popularne
UDAJĄC OFIARĘ
Wala – główna postać dramatu „Udając ofiarę” który wciąż nie może wydorośleć i zamiast żyć naprawdę, kryje swoją tożsamość odgrywając w policyjnych rekonstrukcjach ofiary zbrodni
Zobacz więcejZmarła Krystyna Skuszanka! Współtwórca i pierwszy dyrektor naszego Teatru!
Wczoraj w Warszawie zmarła Krystyna Skuszanka (ur. 24 lipca 1924 w Kielcach), reżyser, dyrektor teatrów. W latach 1945-46 uczęszczała do Studia Starego Teatru w Krakowie. W roku 1949 ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Poznańskim, a w 1952 uzyskała dyplom reżyserski warszawskiej PWST. W tymże roku debiutowała jako reżyser „Sztormem” Władimira Billa-Białocerkowskiego w Państwowym Teatrze Ziemi Opolskiej, gdzie niebawem została kierownikiem artystycznym. Po trzech sezonach, w 1955 roku, została powołana na stanowisko dyrektora i kierownika artystycznego powstającego w Nowej Hucie Teatru Ludowego, który współtworzyła wraz z mężem, Jerzym Krasowskim. Kierowała nim przez osiem pierwszych lat. W ciągu kilku lat swej działalności, podniosła Teatr Ludowy do rangi jednej z najwybitniejszych i najbardziej interesujących scen dramatycznych w Polsce o wyraźnym obliczu filozoficzno- ideowym. Prowadzili nasz Teatr do 1963 roku, po czym oboje przenieśli się do Teatru Polskiego w Warszawie. Następnie, w latach 1965-71, była dyrektorem Teatru Polskiego we Wrocławiu, a w roku 1972 powróciła do Krakowa, gdzie objęła dyrekcję Teatru im. J. Słowackiego. Wykładała także w krakowskiej PWST. W latach 1983-90, również z Krasowskim, objęła Teatr Narodowy w Warszawie, w którym była kierownikiem artystycznym, a także reżyserowała. Do ważniejszych prac reżyserskich Skuszanki należą: „Balladyna” Juliusza Słowackiego – 1956, „Burza” Williama Szekspira – 1959, „Dziady” Adama Mickiewicza – 1962, „Lilla Weneda” Juliusza Słowackiego – 1973, „Akropolis” Stanisława Wyspiańskiego – 1978.
Zobacz więcej