PODCAST OD DOMAGAŁAsięTEATRU
Polityka dzisiaj jest kwestią tylko i wyłącznie wyboru "co się opłaca". (...) Stwórzmy wroga, bijmy go, jak się znudzi stworzymy następnego - oceniła mówiła w Polskim Radiu 24 Małgorzata Bogajewska, reżyserka sztuki"Anioły w Ameryce".
"Anioł lęku"
Artystka powiedziała na antenie PR24, że w historii Kushnera przebrzmiewa "lęk milenijny". - Lęk przed apokalipsą, przed tym, że świat zmierza do jakiegoś nieokreślonego końca. Nie wiem czy dziś ten lęk nie jest silniejszy - przyznała.
- Anioł, który jest aniołem lęku przed przyszłością, tym do czego zmierza świat, jest bliski temu, co jest zapisane u Kushnera. Jednocześnie jest to anioł schyłku religijności, który sam nie wie, gdzie ma się umiejscowić - powiedziała Bogajewska.
"Kwestia kalkulacji"
Dzieło uchodzi za krytykę konserwatywnej Ameryki, ale reżyserka przyznała, że zależało jej na ocenieniu obu stron. - Polityka dzisiaj jest kwestią tylko i wyłącznie wyboru "co się opłaca". (...) Stwórzmy wroga, bijmy go, jak się znudzi stworzymy następnego - oceniła.
- To niezwykle siejące nienawiść, nieuczciwe. W gruncie rzeczy za tym nie idą żadne realne przekonania. To kwestia kalkulacji, co tym razem będzie skuteczniejsze - mówiła artystka.
Zapraszamy do wysłuchania całej audycji. - Małgorzata Bogajewska o spektaklu "Anioły w Ameryce" (DOMAGAŁAsięTEATRU)
Popularne
NOC TEATRÓW - DZIAŁO SIĘ - ZOBACZ ZDJĘCIA
Informacje i nasze propozycje
Zobacz więcejUDAJĄC OFIARĘ
Wala – główna postać dramatu „Udając ofiarę” który wciąż nie może wydorośleć i zamiast żyć naprawdę, kryje swoją tożsamość odgrywając w policyjnych rekonstrukcjach ofiary zbrodni
Zobacz więcejZmarła Krystyna Skuszanka! Współtwórca i pierwszy dyrektor naszego Teatru!
Wczoraj w Warszawie zmarła Krystyna Skuszanka (ur. 24 lipca 1924 w Kielcach), reżyser, dyrektor teatrów. W latach 1945-46 uczęszczała do Studia Starego Teatru w Krakowie. W roku 1949 ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Poznańskim, a w 1952 uzyskała dyplom reżyserski warszawskiej PWST. W tymże roku debiutowała jako reżyser „Sztormem” Władimira Billa-Białocerkowskiego w Państwowym Teatrze Ziemi Opolskiej, gdzie niebawem została kierownikiem artystycznym. Po trzech sezonach, w 1955 roku, została powołana na stanowisko dyrektora i kierownika artystycznego powstającego w Nowej Hucie Teatru Ludowego, który współtworzyła wraz z mężem, Jerzym Krasowskim. Kierowała nim przez osiem pierwszych lat. W ciągu kilku lat swej działalności, podniosła Teatr Ludowy do rangi jednej z najwybitniejszych i najbardziej interesujących scen dramatycznych w Polsce o wyraźnym obliczu filozoficzno- ideowym. Prowadzili nasz Teatr do 1963 roku, po czym oboje przenieśli się do Teatru Polskiego w Warszawie. Następnie, w latach 1965-71, była dyrektorem Teatru Polskiego we Wrocławiu, a w roku 1972 powróciła do Krakowa, gdzie objęła dyrekcję Teatru im. J. Słowackiego. Wykładała także w krakowskiej PWST. W latach 1983-90, również z Krasowskim, objęła Teatr Narodowy w Warszawie, w którym była kierownikiem artystycznym, a także reżyserowała. Do ważniejszych prac reżyserskich Skuszanki należą: „Balladyna” Juliusza Słowackiego – 1956, „Burza” Williama Szekspira – 1959, „Dziady” Adama Mickiewicza – 1962, „Lilla Weneda” Juliusza Słowackiego – 1973, „Akropolis” Stanisława Wyspiańskiego – 1978.
Zobacz więcej