PODSUMOWANIE SEZONU 2018/2019
Koniec sezonu teatralnego to czas podsumowań i bilansów, dlatego też dzielimy się z
Państwem tym, co udało nam się stworzyć przez ostatnie 10 miesięcy.
Za nami 7 premier:
- „Gdy przyjdzie sen” – reżyseria: Małgorzata Bogajewska
- „Na początku i na końcu czasu” – reżyseria: Katarzyna Deszcz
- „Mistrz i Małgorzata” – reżyseria: Paweł Passini
- „Lokomotywą przez świat” – reżyseria: Magdalena Miklasz
- „Zmowa milczenia” – reżyseria: Marcin Liber
- „Kolacja dla głupca” – reżyseria: Tadeusz Łomnicki
- „Tylko koniec świata” – reżyseria: Ewa Rucińska
Nasze spektakle prezentowaliśmy na 18 festiwalach teatralnych, w tym 5 międzynarodowych.
Festiwalowe prezentacje przyniosły nam 11 nagród i wyróżnień, w tym Grand Prix i statuetkę Wojciecha dla spektaklu „Hańba” w reżyserii Marcina Wierzchowskiego na 59. Kaliskich Spotkaniach Teatralnych oraz Nagrodę Teatralną im. Stanisława Wyspiańskiego dla Maćko Prusaka i zespołu aktorskiego spektaklu „Salto w tył”.
W ramach projektu Teatr Polska pokazaliśmy spektakl „Tożsamość Wila” w reżyserii Gabrieli Muskały w dziesięciu ośrodkach kultury. Dzięki wsparciu Instytutu Adama Mickiewicza zrealizowaliśmy międzynarodowy projekt „Od dzieci dla dzieci”, w ramach którego podjęliśmy współpracę z teatrami z Estonii, Czech i Węgier i nauczyliśmy tamtejsze dzieci wierszy Juliana Tuwima w ich ojczystych językach.
Z sukcesem zakończyliśmy projekt „Cztery zmysły teatru”, w ramach którego powstał model instalacji teatralnej dla widzów niewidomych i słabowidzących. Rozpoczęliśmy trzyletni projekt „Przewodnicy zmysłów”, który będzie miał swój finał w 2020 roku, a jego efektem będzie spektakl w całości oparty na doświadczeniu synestetycznym.
W sezonie 2018/19 odwiedziło nas 94 423 widzów, dla których zagraliśmy 524 spektakle i prawie 5 tys. osób uczestniczyło w organizowanych przez nas wydarzeniach edukacyjnych i okołoteatralnych.
Zwieńczeniem naszego sezonu był udział na Festiwalu w Hradec Kralove ze spektaklem „Salto w tył” w reż. Maćko Prusaka.
Dziękujemy wszystkim twórcom, z którymi mieliśmy zaszczyt i przyjemność pracować, dyrektorom i kuratorom polskich i międzynarodowych festiwali, dzięki którym nasze spektakle mogły dotrzeć do szerokiej publiczności, a nade wszystko naszym widzom, na których obecność i entuzjazm zawsze możemy liczyć.
Do zobaczenia w przyszłym sezonie!
Popularne
UDAJĄC OFIARĘ
Wala – główna postać dramatu „Udając ofiarę” który wciąż nie może wydorośleć i zamiast żyć naprawdę, kryje swoją tożsamość odgrywając w policyjnych rekonstrukcjach ofiary zbrodni
Zobacz więcejZmarła Krystyna Skuszanka! Współtwórca i pierwszy dyrektor naszego Teatru!
Wczoraj w Warszawie zmarła Krystyna Skuszanka (ur. 24 lipca 1924 w Kielcach), reżyser, dyrektor teatrów. W latach 1945-46 uczęszczała do Studia Starego Teatru w Krakowie. W roku 1949 ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Poznańskim, a w 1952 uzyskała dyplom reżyserski warszawskiej PWST. W tymże roku debiutowała jako reżyser „Sztormem” Władimira Billa-Białocerkowskiego w Państwowym Teatrze Ziemi Opolskiej, gdzie niebawem została kierownikiem artystycznym. Po trzech sezonach, w 1955 roku, została powołana na stanowisko dyrektora i kierownika artystycznego powstającego w Nowej Hucie Teatru Ludowego, który współtworzyła wraz z mężem, Jerzym Krasowskim. Kierowała nim przez osiem pierwszych lat. W ciągu kilku lat swej działalności, podniosła Teatr Ludowy do rangi jednej z najwybitniejszych i najbardziej interesujących scen dramatycznych w Polsce o wyraźnym obliczu filozoficzno- ideowym. Prowadzili nasz Teatr do 1963 roku, po czym oboje przenieśli się do Teatru Polskiego w Warszawie. Następnie, w latach 1965-71, była dyrektorem Teatru Polskiego we Wrocławiu, a w roku 1972 powróciła do Krakowa, gdzie objęła dyrekcję Teatru im. J. Słowackiego. Wykładała także w krakowskiej PWST. W latach 1983-90, również z Krasowskim, objęła Teatr Narodowy w Warszawie, w którym była kierownikiem artystycznym, a także reżyserowała. Do ważniejszych prac reżyserskich Skuszanki należą: „Balladyna” Juliusza Słowackiego – 1956, „Burza” Williama Szekspira – 1959, „Dziady” Adama Mickiewicza – 1962, „Lilla Weneda” Juliusza Słowackiego – 1973, „Akropolis” Stanisława Wyspiańskiego – 1978.
Zobacz więcej