PRACUJEMY CORAZ INTENSYWNIEJ. PREMIERA 26 LISTOPADA. WIL WKROCZYŁ NA PLAKAT.
Monika i Gabriela Muskała, które przyjechały do Krakowa i Nowej Huty z Wiednia i Warszawy wysnuły sztukę ? o miejscu, ludziach i historii. Dzięki waszym opowieściom spojrzały na Nową Hutę jak na miejsce niezwykłe, fascynujące.
Jeszcze w minionym sezonie spotykaliśmy się z Państwem snując w teatralnej kawiarni OPOWIEŚCI SĄSIEDZKIE. Rozmawialiśmy o Nowej Hucie, jej historii, mieszkańcach, stereotypach, mitologiach… W różnych miejscach naszej dzielnicy studenci antropologii kulturowej Uniwersytetu Jagiellońskiego spotykali się z nowohucianami, tymi, który w junackim zapale wznosili tu kiedyś pierwsze bloki i ich wnukami. Okiem młodego badacza próbowali znaleźć coś, co łączyłoby pokolenia.
Z tych wszystkich opowieści Monika i Gabriela Muskała, które przyjechały do Krakowa i Nowej Huty z Wiednia i Warszawy wysnuły sztukę – o miejscu, ludziach i historii. Dzięki waszym opowieściom spojrzały na Nową Hutę jak na miejsce niezwykłe, fascynujące.
Teraz, już niebawem, za miesiąc, chcemy zaprosić wszystkich tych, którzy użyczyli nam swoich prywatnych historii na spektakl, który w sposób groteskowy i heroiczny zarazem spróbuje zmierzyć się z genius loci Nowej Huty, pierwszego dumnego socjalistycznego miasta PRL-u i najbardziej po macoszemu traktowanej dzielnicy Krakowa.
Pracujemy coraz intensywniej, by z historycznej magmy wydobyć tę jedyną NASZĄ historię: śmieszną i smutną, nieprawdopodobną i zwyczajną – nowohucką.
Popularne
PYZA NA POLSKICH DRÓŻKACH - NIEDZIELNE POPOŁUDNIE DLA RODZIN - 10 KWIETNIA O GODZ. 16.00
Nie zapomnijcie tylko wziąć dzieci (jeśli jesteście rodzicami), dajcie szansę na zabawę rodzicom (jeśli jesteście dziećmi) - nasz magiczny teatralny wehikuł wszystkich pomieści.
Zobacz więcejO BRACIACH PRESNIAKOW I UDAJĄC OFIARĘ SŁÓW KILKA
Udając ofiarę to czarna komedia i kryminał w jednym. Jednak autorzy nie próbują dociekać kto zabił i dlaczego, ale zadają pytanie, co stało się ze światem w którym te wszystkie zbrodnie się wydarzyły.
Zobacz więcejOLEANNA. Z NOTATNIKA REŻYSERA
O wyborze tekstu scenicznego często decyduje przypadek. Tak było z „Oleanną” Davida Mameta. Przypadkowo obejrzałem film w jego reżyserii z udziałem W. H. Macy i Debry Eisenstadt. Film widziałem kilka lat temu… Dokładnie kiedy, nie pamiętam, za to dobrze pamiętam wrażenie, jakie na mnie zrobił. Wrażenie, co najmniej dziwne…. Nie spodobała mi się wtedy gra aktorów, jakby bez wyrazu, bez emocji, uczucia.
Zobacz więcej