SUBIEKTYWNY ALFABET TEATRALNY 2019
Ostatni rok drugiej dekady XXI wieku, ujęty w bardzo nieobiektywnym odbiorze sztuki teatralnej, przyniósł autorowi tego alfabetu wiele pozytywnych niespodzianek, ale też kilka rozczarowań. Przyprawił również trochę o nieco dłużyzn oraz parę zachwytów, czyli jak to w życiu bywa, tak i na scenie się gra: równowaga została zachowana. Dla portalu TEATR DLA WSZYSTKICH pisze Aram Stern.
A jak aktor
Krystian Pesta – Jean w „Pannie Julii” Augusta Strindberga, spektaklu wyreżyserowanym przez debiutanta Radosława Stępnia w Teatrze Ludowym w Krakowie. Za sprawą torunianina, Pesty, pamiętanego w grodzie Kopernika ze swych przedtaktów na konkursach recytatorskich, a dziś już pełnokrwistego Aktora, flirt jego bohatera z „panną z dobrego domu” (Maja Pankiewicz) jest przykładem niezwykle precyzyjnej dramy, poruszającej w każdym najdrobniejszym szczególe!
D jak debiut
Debiut reżyserski Radosława Stępnia przy realizacji „Panny Julii” Augusta Strindberga w Teatrze Ludowym w Krakowie. Wieloaspektowość dramatu autorstwa „ojca współczesnego dramatu” z krakowsko kameralnej – na toruńskim 5. Festiwalu Debiutantów „Pierwszy Kontakt”, dzięki jego talentowi, urosła do aktorsko „monumentalnej” inscenizacji!
P jak przedstawienie (najlepsza dziesiątka)
„Ona go kochała”, reż. Stas Zhirkov, Odeski Ukraiński Akademicki Teatr Muzyczno-Dramatyczny im. Wasyla S. Wasylki;
„Rzym”, reż. Karin Henkel, Deutsches Theater Berlin;
„Tragedia Jana”, reż Waldemar Raźniak, Warszawskie Towarzystwo Sceniczne i Teatr Chorea;
„Don Kichot”, reż. Konrad Dworakowski, Teatr „Pinokio” w Łodzi i Grupa Coincidentia;
„Kupiec Wenecki”, reż. Szymon Kaczmarek, Nowy Teatr im. Witkacego w Słupsku;
„Wieczór Trzech Króli”, reż. Łukasz Kos, Teatr im. Juliusza Osterwy w Lublinie;
„Otchłań”, reż. Mariusz Grzegorzek, Teatr im. Stefana Jaracza w Łodzi;
„Hańba”, reż. Marcin Wierzchowski, Teatr Ludowy w Krakowie;
„Sonety” (wg Williama Szekspira). reż. Zbigniew Lisowski, Teatr „Baj Pomorski” w Toruniu;
„Aktorzy prowincjonalni”, reż. Damian Josef Neć, Teatr im. Wilama Horzycy w Toruniu.
S jak scenografia
Barbara Ferlak – autorka bibliofilsko przepotężnej scenografii do „Hańby", wyreżyserowanej przez Marcina Wierzchowskiego w Teatrze Ludowym w Krakowie. Pełna zaskakujących przejść, balkonów i ukrytych pomieszczeń;
Z jak zgrany zespół
Teatr Ludowy w Krakowie – w „Hańbie”, wyreżyserowanej przez Marcina Wierzchowskiego.
DZIĘKUJEMY!!!
Pełny artykuł dostępny na stronie: Teatr dla wszystkich.
Popularne
NOC TEATRÓW - DZIAŁO SIĘ - ZOBACZ ZDJĘCIA
Informacje i nasze propozycje
Zobacz więcejUDAJĄC OFIARĘ
Wala – główna postać dramatu „Udając ofiarę” który wciąż nie może wydorośleć i zamiast żyć naprawdę, kryje swoją tożsamość odgrywając w policyjnych rekonstrukcjach ofiary zbrodni
Zobacz więcejZmarła Krystyna Skuszanka! Współtwórca i pierwszy dyrektor naszego Teatru!
Wczoraj w Warszawie zmarła Krystyna Skuszanka (ur. 24 lipca 1924 w Kielcach), reżyser, dyrektor teatrów. W latach 1945-46 uczęszczała do Studia Starego Teatru w Krakowie. W roku 1949 ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Poznańskim, a w 1952 uzyskała dyplom reżyserski warszawskiej PWST. W tymże roku debiutowała jako reżyser „Sztormem” Władimira Billa-Białocerkowskiego w Państwowym Teatrze Ziemi Opolskiej, gdzie niebawem została kierownikiem artystycznym. Po trzech sezonach, w 1955 roku, została powołana na stanowisko dyrektora i kierownika artystycznego powstającego w Nowej Hucie Teatru Ludowego, który współtworzyła wraz z mężem, Jerzym Krasowskim. Kierowała nim przez osiem pierwszych lat. W ciągu kilku lat swej działalności, podniosła Teatr Ludowy do rangi jednej z najwybitniejszych i najbardziej interesujących scen dramatycznych w Polsce o wyraźnym obliczu filozoficzno- ideowym. Prowadzili nasz Teatr do 1963 roku, po czym oboje przenieśli się do Teatru Polskiego w Warszawie. Następnie, w latach 1965-71, była dyrektorem Teatru Polskiego we Wrocławiu, a w roku 1972 powróciła do Krakowa, gdzie objęła dyrekcję Teatru im. J. Słowackiego. Wykładała także w krakowskiej PWST. W latach 1983-90, również z Krasowskim, objęła Teatr Narodowy w Warszawie, w którym była kierownikiem artystycznym, a także reżyserowała. Do ważniejszych prac reżyserskich Skuszanki należą: „Balladyna” Juliusza Słowackiego – 1956, „Burza” Williama Szekspira – 1959, „Dziady” Adama Mickiewicza – 1962, „Lilla Weneda” Juliusza Słowackiego – 1973, „Akropolis” Stanisława Wyspiańskiego – 1978.
Zobacz więcej