ŚWIAT WEDŁUG KRÓLIKA - PRZYPOMINAMY

Tytuł "Królik Królik" Coline Serreau wskazywałby, że tym razem robisz bajkę w Teatrze Ludowym
na zdjęciu: Paweł Szumiec - reżyser spektaklu




- Tytuł "Królik Królik" Coline Serreau wskazywałby, że tym razem robisz bajkę w Teatrze Ludowym...

 - Ci, którzy tak sądzą, są w dużym błędzie, bo to jest zdecydowanie spektakl dla dorosłych.

- Ale przyznasz, że Serreau jest w Polsce mało znana?

- Masz rację, a tytuł, choć sugeruje bajkę, jest po prostu imieniem i nazwiskiem tytułowego bohatera. I, rzecz jasna, nazwiskiem rodziny, w której się wychowuje. - Dodajmy od razu, że rodziny szczególnej, jak mnie zapewniałeś...

 - To prawda. To historia, w której pod warstwą dowcipu kryją się problemy poważne i głębokie. Oto mamy obraz rodziny Królików
 
Mama - Beata Schimscheiner; Tata - Krzysztof Górecki; Królik - Paweł Kumięga



- z pozoru normalnej i "poukładanej", gdzie ojciec pracuje, synowie studiują, uczą się, robią międzynarodowe kariery, córka żyje w szczęśliwym małżeństwie, druga ma świetnego chłopaka, itd., itd. W tej wielopokoleniowej rodzinie wszystko zdaje się być na swoim miejscu, z pozoru mamy do czynienia z realistycznymi zdarzeniami z życia Królików, gdzie dzieci, ale też i rodzice, zajmują się normalnymi, codziennymi sprawami zawodowymi i rodzinnymi. A jednak, w miarę rozwoju akcji, okazuje się, że każda z postaci skrywa jakąś tajemnicę i jakąś życiową porażkę: córki odchodzą od swych mężczyzn, synowie aktywnie działają w organizacjach terrorystycznych, ojciec traci pracę, a najmłodszy syn - tytułowy Królik - jest przybyszem z kosmosu. Na dodatek we Francji, w której dzieje się akcja sztuki, właśnie odbywa się pucz wojskowy, obalający dawny porządek.

 - To zakrawa na pomieszanie z poplątaniem.

Maria - Patrycja Durska; Blanka - Dominika Markuszewska



- Z pozoru tak się wydaje. A jednak to wszystko ma swoją logikę i sens. Startujemy w spektaklu z pozycji normalnej sytuacji życiowej, by znaleźć się w punkcie, w którym po odkryciu owych katastrof, okazuje się, że nic nie jest takie, jak się wydawało. I co dalej? Otóż wszystko zaczyna wracać do punktu wyjścia, czyli dzieci wracają do domu, w którym wszystko się zaczęło.

- Czyli do normalnego domu?

- Tak, w którym postacią centralną jest Matka. Wokół niej te ludzkie planety krążą.

 - Dlaczego planety?

- Wchodzę w klimat głównego bohatera, Królika, który jest kosmitą. W tym szalonym świecie jest tylko jedna postać, wokół której te ludzkie planety krążą i ulegają jej sile grawitacji.

- Czemu ta sytuacja służy i czemu służy postać bohatera - kosmity?

- Przede wszystkim pokazaniu przyczyn rozpadu rodziny na podstawie losów poszczególnych jej członków. A także pokazaniu celu, sensu powrotów do źródeł, do początków. Powrotu tam, gdzie jest Matka, gdzie przyciąga matczyna grawitacja. Gdzie tak naprawdę dla każdego z nas wszystko się zaczyna.

Daniel - Piotr Pilitowski; Albert - Tadeusz Łomnicki


 - Czyli wygrywa tak zwana uporządkowana rodzina?

- Z pewnością można tutaj mówić o triumfie rodziny, jako zbiorowości złożonej z poszczególnych, nieraz skrajnie odmiennych losów. Ale w spektaklu kryje się też pytanie, czy można w życiu wszystko zaczynać od początku? Czy możliwe są powroty do punktu wyjścia, z którego startowaliśmy w tzw. dorosłe życie? Oczywiście nie odpowiadamy na te pytania, a finał przedstawienia powinien wszystkich mocno zaskoczyć. Jest nieco rewiowy i przewrotny. Bo rzecz cała jest komedią.

- Pisaną z kosmicznej perspektywy...

Pani Duperri - Małgorzata Kochan; oficer - Jacek Joniec; Hervetka - Karolina Stefańska
 

- To prawda. Królik kosmita uczy się tego naszego świata, w którym, jak sam podkreśla, wynaleziono to, co najwspanialsze, czyli muzykę. Uczy się jego emocji i wartości, które nim rządzą. Wreszcie uczy się odróżniania dobra od zła. Przechodzi taką samą drogę jak każdy człowiek szukający swojej prawdy o świecie. Czy zatem naprawdę jest kosmitą? Oto jest pytanie.

Rozmawiała: JOLANTA CIOSEK
 źródło Dziennik Polski 

 Policjant - Jarosław Szwec ;Gerard - Piotr Franasowicz; Premier - Jacek Wojciechowski



żołnierka w ciąży - Iwona Sitkowska; policjant - Potr Piecha


spiker - Jan Nosal



zdjęcia: Patrycja Durska:)))