SZEŚĆ NAGRÓD DLA SPEKTAKLU "GDY PRZYJDZIE SEN" NA XIX FESTIWALU DRAMATURGI WSPÓŁCZESNEJ "RZECZYWISTOŚĆ PRZEDSTAWIONA" W ZABRZU.
Jury pragnie szczególnie podkreślić walor zespołowości gry aktorskiej w spektaklu „Gdy przyjdzie sen” w Teatrze Ludowym w Krakowie, gdzie na scenie wspólna kreacja artystyczna jest dziełem twórców różnych generacji, co istotnie unaocznia możliwości i zarazem tradycje wielopokoleniowego zespołu teatralnego.
Werdykt Jury XIX Festiwalu Dramaturgii Współczesnej „Rzeczywistość Przedstawiona” w Zabrzu.
Jury Festiwalu w składzie: Zenon Butkiewicz (przewodniczący), Dariusz Miłkowski i Michał Pabian postanowiło po obejrzeniu 12 spektakli objętych programem festiwalu wyrazić uznanie organizatorom festiwalu za interesujący zestaw festiwalowych spektakli trafnie odzwierciedlający hasło programowe festiwalu, w tej edycji kładący szczególny nacisk na społeczne i obyczajowe aspekty otaczającej nas rzeczywistości.
Jury postanowiło przyznać Nagrodę im. Stanisława Bieniasza w formie medalu zaprojektowanego przez Zygmunta Brachmańskiego – Michałowi Buszewiczowi za tekst stanowiący kanwę spektaklu „Kowboje” w Teatrze im. J. Osterwy w Lublinie.
Jury pragnie szczególnie podkreślić walor zespołowości gry aktorskiej w spektaklu „Gdy przyjdzie sen” w Teatrze Ludowym w Krakowie, gdzie na scenie wspólna kreacja artystyczna jest dziełem twórców różnych generacji, co istotnie unaocznia możliwości i zarazem tradycje wielopokoleniowego zespołu teatralnego.
Jury przyznaje Główną Nagrodę za reżyserię i twórczy wkład w realizację dramatu „Gdy przyjdzie sen” w Teatrze Ludowym w Krakowie Małgorzacie Bogajewskiej.
Jury przyznaje nagrodę za reżyserię i opracowanie tekstu spektaklu „Miłość od ostatniego wejrzenia” w Teatrze Dramatycznym m. st. Warszawy Iwonie Kempie.
Jury przyznaje nagrody aktorskie :
– Beacie Schimscheiner za rolę Matki w spektaklu „Gdy przyjdzie sen” w Teatrze Ludowym w Krakowie
– Iwonie Sitkowskiej za rolę Basi w spektaklu „Gdy przyjdzie sen” w Teatrze Ludowym w Krakowie
– Wojciechowi Lato za rolę Jaśka w spektaklu „Gdy przyjdzie sen” w Teatrze Ludowym w Krakowie
– Cezaremu Kołaczowi za rolę Mietka w spektaklu „Gdy przyjdzie sen” w Teatrze Ludowym w Krakowie
– Magdalenie Czerwińskiej za rolę w spektaklu „Miłość od ostatniego wejrzenia” w Teatrze Dramatycznym m. st. Warszawy
– Agacie Wątróbskiej za rolę w spektaklu „Miłość od ostatniego wejrzenia” w Teatrze Dramatycznym m. st. Warszawy – Annie Gajewskiej za rolę w spektaklu „Miłość od ostatniego wejrzenia” w Teatrze Dramatycznym m. st. Warszawy
– Urszuli Gryczewskiej za rolę Matki Dory w spektaklu „ Seksualne neurozy naszych rodziców” w Teatrze im. S. Jaracza w Łodzi
– Jolancie Rychłowskiej za rolę Joli w spektaklu „Kowboje” w Teatrze im. J. Osterwy w Lublinie
– Pawłowi Bernadowskiemu za rolę Liama/Szlomo w spektaklu „Źli Żydzi” w Teatrze Nowym w Zabrzu
– Maciejowi Zuchowiczowi nagrodę dla młodego aktora za rolę Freda w spektaklu „Człowiek z Oklahomy” w Teatrze im. W. Bogusławskiego w Kaliszu.
Jury postanowiło przyznać wyróżnienia aktorskie:
– Annie Koniecznej za rolę Daphne w spektaklu „Źli Żydzi” w Teatrze Nowym w Zabrzu
– Aleksandrze Bogulewskiej wyróżnienie dla młodej aktorki za tytułową rolę w spektaklu „Bea” w Teatrze Powszechnym im. J. Kochanowskiego w Radomiu; Jury postanowiło przyznać wyróżnienie Joannie Zemanek za scenografię i kostiumy w spektaklu „Miłość od ostatniego wejrzenia” w Teatrze Dramatycznym m. st. Warszawy.
Jury postanowiło przyznać wyróżnienie Cezaremu Iberowi za ruch sceniczny w spektaklu „Człowiek z Oklahomy” w Teatrze im. W. Bogusławskiego w Kaliszu Wszystkie nagrody i wyróżnienia zostały przyznane jednogłośnie.
Jury pragnie zwrócić uwagę na szczególne okoliczności towarzyszące udziałowi w festiwalu zespołu Teatru Dramatycznego w Warszawie. Niezwykła determinacja, która umożliwiła wbrew poważnym i niespodziewanym okolicznościom dotarcie zespołu do Zabrza i prezentację spektaklu „Miłość od ostatniego wejrzenia” i okazany w ten sposób szacunek teatralnej publiczności zasługuje na słowa najwyższego uznania.
Werdykt Jury „Młodych” XIX Festiwalu Dramaturgii Współczesnej „Rzeczywistość Przedstawiona” w Zabrzu.
Jury Festiwalu w składzie: Anna Stryj, Anna Wlisłocka i Bartłomiej Golik postanowiło po obejrzeniu 12 spektakli objętych programem festiwalu przyznać następujące nagrody:
1. dla Iwony Kempy za najlepszy spektakl „Miłość od ostatniego wejrzenia” w Teatrze Dramatycznym m.st. Warszawy
2. dla Aleksandry Bogulewskiej, Joanny Jedrejek i Lukasza Stawowczyka za najlepszy zespól aktorski w spektaklu „Bea” w reż. Andrzeja Bubienia w Teatrze Powszechnym im. J. Kochanowskiego w Radomiu
3. za rolę Mietka dla Cezarego Kołacza – najlepszy aktor w spektaklu „Gdy przyjdzie sen” w reż. Małgorzaty Bogajewskiej w Teatrze Ludowym w Krakowie
4. dla Dominiki Korzenieckiej za najlepszą oprawę muzyczną w spektaklu „M-2” w reż. Darii Kopiec, Nowego Teatru im. Witkacego w Słupsku
5. dla Marcina Sławińskiego za uniwersalizm, mądrość oraz prostotę przekazu w spektaklu „Źli Żydzi” w Teatrze Nowym w Zabrzu
6. dla Cezarego Ibera – Wyróżnienie za spektakl „Człowiek z Oklahomy” Teatru im. W Bogusławskiego w Kaliszu Dodaj komentarz
Popularne
NOC TEATRÓW - DZIAŁO SIĘ - ZOBACZ ZDJĘCIA
Informacje i nasze propozycje
Zobacz więcejUDAJĄC OFIARĘ
Wala – główna postać dramatu „Udając ofiarę” który wciąż nie może wydorośleć i zamiast żyć naprawdę, kryje swoją tożsamość odgrywając w policyjnych rekonstrukcjach ofiary zbrodni
Zobacz więcejZmarła Krystyna Skuszanka! Współtwórca i pierwszy dyrektor naszego Teatru!
Wczoraj w Warszawie zmarła Krystyna Skuszanka (ur. 24 lipca 1924 w Kielcach), reżyser, dyrektor teatrów. W latach 1945-46 uczęszczała do Studia Starego Teatru w Krakowie. W roku 1949 ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Poznańskim, a w 1952 uzyskała dyplom reżyserski warszawskiej PWST. W tymże roku debiutowała jako reżyser „Sztormem” Władimira Billa-Białocerkowskiego w Państwowym Teatrze Ziemi Opolskiej, gdzie niebawem została kierownikiem artystycznym. Po trzech sezonach, w 1955 roku, została powołana na stanowisko dyrektora i kierownika artystycznego powstającego w Nowej Hucie Teatru Ludowego, który współtworzyła wraz z mężem, Jerzym Krasowskim. Kierowała nim przez osiem pierwszych lat. W ciągu kilku lat swej działalności, podniosła Teatr Ludowy do rangi jednej z najwybitniejszych i najbardziej interesujących scen dramatycznych w Polsce o wyraźnym obliczu filozoficzno- ideowym. Prowadzili nasz Teatr do 1963 roku, po czym oboje przenieśli się do Teatru Polskiego w Warszawie. Następnie, w latach 1965-71, była dyrektorem Teatru Polskiego we Wrocławiu, a w roku 1972 powróciła do Krakowa, gdzie objęła dyrekcję Teatru im. J. Słowackiego. Wykładała także w krakowskiej PWST. W latach 1983-90, również z Krasowskim, objęła Teatr Narodowy w Warszawie, w którym była kierownikiem artystycznym, a także reżyserowała. Do ważniejszych prac reżyserskich Skuszanki należą: „Balladyna” Juliusza Słowackiego – 1956, „Burza” Williama Szekspira – 1959, „Dziady” Adama Mickiewicza – 1962, „Lilla Weneda” Juliusza Słowackiego – 1973, „Akropolis” Stanisława Wyspiańskiego – 1978.
Zobacz więcej