SZPILKI W AGRAFCE
Urodzinowe wydanie partnerskiego wydarzenia z udziałem naszej aktorki Mai Pankiewicz.
Kino Agrafka to jeden z naszych partnerów. Polecamy Waszej uwadze niebagatelne wydarzenia odbywające się w tym miejscu.
Wczoraj (11 marca) mieliśmy okazję uczestniczyć w 9 urodzinowym wydaniu "Szpilek w Agrafce".
Gościem specjalnym była nasza aktorka: Maja Pankiewicz. Spotkanie poprowadziły Magda Miśka - Jackowska i Agnieszka Balicka.
SZPILKI W AGRAFCE - niezwykłe spotkanie w kobiecym gronie. Wydarzenie odbywa się raz w miesiącu. Ideą cyklu jest połączenie pokazu filmowego ze spotkaniem towarzyskim.
Kino Agrafka gwarantuje, że będzie to kino "wysokich lotów".
Serdecznie polecamy!
Fot. Anka R.
- /system/images/6109/dsc09704_large.png
- /system/images/6112/dsc09750_large.png
- /system/images/6108/dsc09741_large.png
- /system/images/6113/dsc09756_large.png
- /system/images/6110/dsc09758_large.png
- /system/images/6111/dsc09759_large.png
- /system/images/6114/dsc09732_large.png
- /system/images/6119/dsc09714_large.png
- /system/images/6120/dsc09660_large.png
Popularne
53 WOJNY - PIERWSZA PRÓBA CZYTANA
Zdjęcia z pierwszej próby czytanej sztuki 53 WOJNY Marii Klotzer na motywach książki Grażyny Jagielskiej "Miłość z Kamienia"
Zobacz więcejWYBRAŃCY BOGÓW UMIERAJĄ MŁODO, LECZ PÓŹNIEJ ŻYJĄ WIECZNIE W ICH TOWARZYSTWIE
Reżyser Piotr Sieklucki z dużym wyczuciem podobierał aktorów do poszczególnych ról, biorąc pod uwagę także ich warunki wokalne. Choć zarówno Mercedes Benz w wykonaniu Anety Wirzinkiewicz (Janis Joplin), jak i gitarowe utwory Ryszarda Starosty (Jimi Hendrix) brzmią koncertowo, to jednak nie ma sobie równych Dominik Rybiałek (Kurt Cobain), kiedy brawurowo wykonuje utwór Rape Me Nirvany. Świetnie sprawdził się również towarzyszący aktorom zespół muzyczny (czyt. więcej)
Zobacz więcejKRAKÓW. PREMIERA WYCHOWANKI W TEATRZE LUDOWYM
„Wychowanka” nie jest ani powszechnie znaną, ani szczególnie często wystawianą późną komedią Aleksandra hr. Fredry. Może trzeba by powiedzieć - komedią serio, jak chciał autor, czy wręcz gorzkim, ironicznym dramatem ludzkim, nie pozbawionym elementów humoru. Ale nie tego ”humoru, który znamy i lubimy u Fredry”. Biorę to ostatnie zdanie w nawias, jako że brzmi jak slogan lub porzekadło stare, wyświechtane i zużyte, wypowiadane niezliczoną ilość razy przez profesorów, nauczycieli, znawców, a nawet ignorantów, którzy „liznęli” Fredrę przez jego „Zemstę”, czy „Śluby panieńskie”.
Zobacz więcej