Aktualności

Zobacz wszystkie aktualności
31.10.2019

TEATR W PODRÓŻY

Spektakl "Panna Julia" w reż. Radka Stępnia na zagranicznych Festiwalach.

Koniec października to był dla Teatru Ludowego czas egzotycznych i dalekich podróży. Spektakl „Panna Julia” A. Strindberga w reżyserii Radka Stępnia został pokazany najpierw w Nowosybirsku na Międzynarodowym Festiwalu Teatru Współczesnego CHAOS, organizowany przez Teatr „Stary Dom”, a potem w Tel Awiwie na festiwalu „Wielcy przyjaciele Maleńkiego Teatru”.

[relacja z naszego pobytu na Instagramie organizatora Festiwalu Teatru Współczesnego CHAOS <<XAOC>>]

Najpierw było bardzo zimno, a potem bardzo ciepło, ale w obu miejscach zostaliśmy równie gorąco przyjęci. W Nowosybirsku festiwalowa publiczności podjęła wręcz dialog z aktorką, która ostatni monolog mówiła po rosyjsku… A po spektaklach odbyło się spotkanie z widzami prowadzone „w chaosie” twórczym wielu języków (rozmawialiśmy po rosyjsku, polsku, angielsku…) i idei. To było niezwykłe spotkanie różnych kultur i wrażliwości. 

Natomiast w Tel Awiwie, a dokładniej w starej Jaffie, gdzie graliśmy w Teatrze Asimta było kameralnie i rodzinnie, chociaż publiczność też była bardzo międzynarodowa, jak samo miasto. Polscy i rosyjscy Żydzi ze wzruszeniem przyjęli polski spektakl. 

Z obu wyjazdów przywieźliśmy zaproszenia na następne edycje festiwali.

Zdjęcia z prywatnych zasobów aktorów, techniki oraz obsługi spektaklu.

Popularne

Obrazek
27.03.2015

27 MARCA - MIĘDZYNARODOWY DZIEŃ TEATRU

Orędzie na przypadający 27 marca Międzynarodowy Dzień Teatru powierzono w tym roku Krzysztofowi Warlikowskiemu, polskiemu reżyserowi. Treść orędzia, w 22 językach, została opublikowana na oficjalnej stronie obchodów www.world-theatre-day.org - See more at: http://dotknij-teatru.pl/oredzie-na-miedzynarodowy-dzien-teatru

Zobacz więcej
Obrazek
27.03.2015

9 MARCA - MARZENIE - TU CZYTAM - BLOG IZABELI MIKRUT

Dla Tomáša Svobody rzeczy niemożliwe nie istnieją. Podobnie jak nie istnieją do znudzenia powtarzane scenariusze damsko-męskich historii. Ten autor i reżyser staje się na teatralnych scenach mistrzem absurdu, a i celnym obserwatorem rzeczywistości. Zestawia te dwa skrajne podejścia w znakomitych historiach, a obecność nieskrępowanej wyobraźni tłumaczy kolejnymi snami. Owszem, oniryczny charakter opowieści pozwala na dowolne szaleństwa. Ale pomysły z pogranicza jawy i snu Svoboda rozwija rewelacyjnie.

Zobacz więcej
Obrazek
27.03.2015

ZABIJ OJCA AMY - RECENZJA

W surrealistycznym nie-mieście, na granicy halucynacji i obłędu, w którym rozpad zdaje się synonimem istnienia spotykają się oni – dzieci negacji. Nieślubni potomkowie bourbona i marihuany. Królowie muzyki, postrachy kościołów. Idole i ucieleśnione karykatury przechlanego życia. Uwielbieni za to, co ich zniszczyło. Amy Winehouse, Jim Morrison, Kurt Cobain, Jimi Hendrix, Janis Joplin. Odeszli tak jak żyli – hucznie i samotnie. U Piotra Siekluckiego huk przedziera się nawet do krainy umarłych. Cienka bowiem jest granica między obłędem za życia a pośmiertną katuszą. Nie ma piekła ani nieba. Bohaterowie Amy. Klubu 27 trafili donikąd. Na wiekuisty śmietnik. Przecież nigdy nigdzie nie pasowali.

Zobacz więcej