#TEATRJESTNASZ
Szanowny Panie Marszałku,
Teatr, w naszym kraju był zawsze ważny, nie tylko jako spektakl, ale jako miejsce, przestrzeń, głos, słowo, gest, emocje; jako fenomen, który miał i ma potencjał wpływania na rzeczywistość; jako idea, wokół której ogniskowało się to, co jednostkowe i wspólne do przemyślenia, obalenia, zbudowania. Ważny, tak po prostu.
I kiedy po 1989 roku w wolnej Polsce rodził się „nowy teatr”, to jego niezaprzeczalną wartością była różnorodność i wielość: spojrzeń, języków, stylów, poglądów, dyskursów. Jego istotą była też żarliwość sporu wokół trudnych i dotkliwych pytań o przeszłość i przyszłość, mapowanie miejsc i konturów, tego co bolesne, ukrywane i przemilczane. Ale największą wartością i sensem jego istnienia było niewątpliwie odnowienie przymierza z widownią, pojawienie się nowej, zwłaszcza młodej publiczności i budowanie wspólnoty wiary i zaufania do instytucji teatru publicznego.
To zaufanie i ta wiara, która przecież nie zdarza się zawsze i wszędzie, od kilku lat wydarza się co wieczór w Teatrze im. Juliusza Słowackiego. To widz dokonuje wyboru! Jako widzowie jesteśmy zaszczyceni, że możemy być częścią tej wspólnoty, a jako ludzie teatru doskonale zdajemy sobie sprawę, że nie ma większej odpowiedzialności, wyzwania, zobowiązania, niż jej nie zawieść. Tak wiele odzyskaliśmy, tak wiele możemy stracić.
Apelujemy do Pana Marszałka o to, aby uszanować naszych widzów i pozwolić dalej pracować zespołowi Teatru im. Juliusza Słowackiego, wraz z Krzysztofem Głuchowskim, wybitnym dyrektorem i menadżerem. To jest nasza wielka wspólna sprawa i prawo widzów, w imieniu których artyści mówią ze sceny i dzielą się ich wątpliwościami, głosem buntu, niezgody, gestem niepokory.
Panie Marszałku, mamy wielką nadzieję, że razem tak samo wierzymy, że teatr jest przestrzenią wolności, nie zaniechajmy tej wiary, nie odpuśćmy tak łatwo tej wolności.
W imię prawa do poszanowania różnorodności i równości, jako jednych z największych wartości w przestrzeni publicznej, pozwólmy, aby zawsze i każdy po obu stronach sceny, miał prawo martwić się o to „ … co to będzie z Polską za lat dwieście” na swój własny sposób. Nie odbiera to przecież ani nam, ani temu wielkiemu pytaniu: szacunku, powagi, dotkliwości i sensu.
Z poważaniem
Teatr Ludowy w Krakowie
Popularne
PATRZĄC Z KOSMICZNEJ PERSPEKTYWY
- Pokuszę się o stwierdzenie, że w moim spektaklu nie ma głównego bohatera, bo każda z postaci ma tak bogaty swój świat wewnętrzny, że widz będzie mógł wybrać sobie za którą z nich podąży jego uwaga… z Pawłem Szumcem, reżyserem przedstawienia "Królik Królik" rozmawia Maria Klotzer
Zobacz więcejMARTA BIZOŃ, KAJETAN WOLNIEWICZ, ANDRZEJ FRANCZYK - SCENY ZE SPEKTAKLU, GRAMY 10 I 11 MARCA
Ja, Itamar Jakobi, lat 40, niniejszym oświadczam, że nagle uświadomiłem sobie, iż urodziłem się, żeby żyć. Jeszcze dziś wieczorem pójdę zniszczyć moją przyjaźń z moim najlepszym przyjacielem Leidentalem. Więcej już nie napiję się u niego herbaty, nie zagram z nim w domino. Sprawię mu ból i zranię go, wymierzę kopa w jego przyjaźń, żeby zrozumiał, gdzie jest on – a gdzie ja. Sprawię mu ból i zranię go. Zranię go i sprawię mu ból. Serdecznie życząc sobie sukcesu, gorąco siebie całuję – ja, Itamar Jakobi
Zobacz więcejFERIE DLA DOROSŁYCH:))) Wśród śniegu i mrozu przybywajcie na rozgrzewającą dawkę humoru!
Korzystających z tego, że dzieci wyjechały na zimowy wypoczynek rodziców zapraszamy serdecznie do naszego teatru. Lekkie, komediowe propozycje, jakie przygotowaliśmy na najbliższe zimowe wieczory gwarantują Państwu dobrą - rozgrzewającą! - zabawę.
Zobacz więcej