Aktualności

Zobacz wszystkie aktualności
06.03.2016

VIA-GRA - prapremiera 12 marca

Inteligentna komedia zawsze, kiedy już wybrzmi śmiech budzi refleksje. Tak jest też w przypadku ?Via-gry? Freda Apke.

 

Udało nam się podejrzeć aktorów podczas próby. Wielki szacunek dla artystów bo praca nad tekstem bywa żmudna a nawet mordercza. Zobaczcie sami.


 

Fred Apke

VIA-GRA

przekład: Marta Klubowicz, reżyseria: Tomasz Obara, scenografia: Andrzej Witkowski

OBSADA:

Walther: fabrykant - Kajetan Wolniewicz

Renate: jego żona -  Beata Schimscheiner

Rolf: sąsiad - Piotr Pilitowski


 

 

ŚMIECH NAS RATUJE

Fred Apke pisanie traktuje jako sposób komunikowania się z ludźmi.

– Piszę, żeby móc lubić ludzi. I żeby dać im powiedzieć to, czego - być może - sami z siebie by nie powiedzieli? - wyjaśnia.

I rzeczywiście, podchodzi do ludzkich słabości i wad – z miłością. Nawet najbardziej negatywne postaci są w jego sztukach sympatyczne. Nie osądzając, zwraca naszą uwagę na pewne zjawiska, postawy, charaktery.

- Wielu z nas z upływem lat zastyga w pewnych pozach, w psychicznym odrętwieniu, które są reakcją obronną przed agresją codzienności. Ale jest to zarazem rodzaj mentalnej śmierci, bo zamyka nas na świat, zabija radość odczuwania jego zmienności – wyjaśnia. Nie chodzi mi o to, żeby czegoś uczyć, kogoś pouczać, pokazywać jak trzeba żyć, chodzi o to, żeby życie utrzymać przy życiu. Pokazuję te pozy w swoich sztukach, a widz śmieje się z nich, ale zarazem śmieje się z siebie, bo się w nich odnajduje. Ten śmiech go oczyszcza. Może dzięki temu śmiechowi ożyje? Dlatego sztuka, chociaż nie wywołuje rewolucji, ratuje w nas człowieka – podkreśla Apke.

(Grażyna Korzeniowska)

Popularne

Obrazek
13.01.2015

BALLADA O NOWEJ HUCIE - PROLOG

Świat z przeszłości i teraźniejszość płynnie się przenikają. Te dwie rzeczywistości nie funkcjonują oddzielnie, ale mają na siebie wpływ. Każdy mógł być przecież każdym z przeszłości. To przecież to samo miasto.

Zobacz więcej
Obrazek
13.01.2015

SEX, PROCHY...- WIELKI POWRÓT

„W tej sztuce piszę o rzeczach, których nie potrafię zrozumieć. To publiczna medytacja nad wewnętrznymi konfliktami mojego życia. Próbuję (…) pokazać światu wszystkie swoje obrzydliwe strony, niczego nie ukrywając.” – wyznaje Bogosian.

Zobacz więcej
Obrazek
08.01.2015

BARAŃCZAK WE WSPOMNIENIACH JERZEGO FEDOROWICZA

W maju 1990 roku zaproponowałem Jurkowi Stuhrowi wystawienie "Poskromienia złośnicy" w Teatrze Ludowym. Postawił warunek, że przystąpi do pracy, jeżeli będzie miał nowe tłumaczenia i to najlepiej Stanisława Barańczaka. Wiedziałem, że w czerwcu 1990 roku Barańczak odwiedzi Kraków. "Dopadłem" Staszka na ulicy Gołębiej...

Zobacz więcej