W KWIETNIU PREMIERA NA DUŻEJ SCENIE

To refleksja na temat powikłanych zależności między prawdą i prawem, sumieniem i sprawiedliwością. Niezapomniane przedstawienie \"Hamleta\" we wsi Głucha Dolna zorganizował miejscowy aktyw spółdzielni produkcyjnej oraz organizacji partyjnej. Akurat tę sztukę Szekspira widziała przypadkiem w mieście towarzysz Simurina i streścił ją mieszkańcom wioski, a miejscowy kolektyw postanowił ją wystawić, aby wcielić w czyn dyrektywę o rozwijaniu pracy kulturalno-oświatowej. Wiejski nauczyciel Skunca, reżyser przedstawienia, tak obsadził role, że w życiu i charakterach wykonawców można odnaleźć wyraźne podobieństwa do odtwarzanych przez nich postaci. Przewodniczący spółdzielni i sekretarz organizacji partyjnej Bukara, wiejski dzierżymorda, krętacz i oszust, gra satrapę Klaudiusza. Pełnym wahań Poloniuszem w amatorskim przedstawieniu w Głuchej Dolnej jest Puljo, zausznik i wspólnik Bukary. Z nimi i ich poplecznikami walczy tutejszy Hamlet - młody Skoko, który chce oczyścić dobre imię swego ojca, fałszywie oskarżonego o malwersacje. Próby w wiejskim zespole stają się odbiciem jego walki o sprawiedliwość z lokalnymi kacykami, z całą skorumpowaną kliką. Chwyt \"teatru w teatrze\" pozwala obnażyć miałkość szermierzy idei sprawiedliwości społecznej, potęguje założony przez Bresana efekt przemieszania wzniosłości i trywialności.