WERONIKA KOWALSKA, JAN NOSAL, SUCZKA SÓJKA NAGRODZENI
Z 65. Kaliskich Spotkań Teatralnych. Festiwalu Sztuki Aktorskiej wracamy z nagrodami!
Werdykt Jury 65. Kaliskich Spotkań Teatralnych Jury 65. Kaliskich Spotkań Teatralnych, Festiwalu Sztuki Aktorskiej w składzie: Magdalena Drab, Łukasz Drewniak, Szymon Kaczmarek i Magda Piekarska, po obejrzeniu siedemnastu przedstawień konkursowych, podkreślając wysoki poziom kreacji scenicznych, na posiedzeniu dnia 17 maja 2025 roku postanowiło przyznać następujące nagrody i wyróżnienia:
Nagrodę Główną
I Nagroda - dla Weroniki Kowalskiej za rolę Hanki w spektaklu „Chłopi” w reżyserii Remigiusza Brzyka Teatru Ludowego w Krakowie.
Nagrodę Specjalną Okulus
Z okazji 25-lecia kliniki Okulus, voucher na okaziciela na korekcję wad wzroku dowolną metodą dla Jana Nosala za rolę księdza w spektaklu „Chłopi” w reżyserii Remigiusza Brzyka w Teatrze Ludowym w Krakowie.
Specjalną Nagrodę Jury Dziennikarzy
Ponadto Jury Dziennikarzy postanowiło ufundować specjalną nagrodę w postaci pokaźnej ilości smakołyków dla Suczki Sójki za rolę Łapy w spektaklu „Chłopi” z Teatru Ludowego w Krakowie. Czworonożna aktorka ujęła nas wyjątkową swobodą sceniczną.
Specjalną Nagrodę Pozaregulaminową
Jury postanowiło przyznać specjalną, rzeczową, pozaregulaminową nagrodę dla Sójki w roli psa Łapy w spektaklu „Chłopi” w reżyserii Remigiusza Brzyka.
GRATULUJEMY!
Popularne
NOC TEATRÓW - DZIAŁO SIĘ - ZOBACZ ZDJĘCIA
Informacje i nasze propozycje
Zobacz więcejUDAJĄC OFIARĘ
Wala – główna postać dramatu „Udając ofiarę” który wciąż nie może wydorośleć i zamiast żyć naprawdę, kryje swoją tożsamość odgrywając w policyjnych rekonstrukcjach ofiary zbrodni
Zobacz więcejZmarła Krystyna Skuszanka! Współtwórca i pierwszy dyrektor naszego Teatru!
Wczoraj w Warszawie zmarła Krystyna Skuszanka (ur. 24 lipca 1924 w Kielcach), reżyser, dyrektor teatrów. W latach 1945-46 uczęszczała do Studia Starego Teatru w Krakowie. W roku 1949 ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Poznańskim, a w 1952 uzyskała dyplom reżyserski warszawskiej PWST. W tymże roku debiutowała jako reżyser „Sztormem” Władimira Billa-Białocerkowskiego w Państwowym Teatrze Ziemi Opolskiej, gdzie niebawem została kierownikiem artystycznym. Po trzech sezonach, w 1955 roku, została powołana na stanowisko dyrektora i kierownika artystycznego powstającego w Nowej Hucie Teatru Ludowego, który współtworzyła wraz z mężem, Jerzym Krasowskim. Kierowała nim przez osiem pierwszych lat. W ciągu kilku lat swej działalności, podniosła Teatr Ludowy do rangi jednej z najwybitniejszych i najbardziej interesujących scen dramatycznych w Polsce o wyraźnym obliczu filozoficzno- ideowym. Prowadzili nasz Teatr do 1963 roku, po czym oboje przenieśli się do Teatru Polskiego w Warszawie. Następnie, w latach 1965-71, była dyrektorem Teatru Polskiego we Wrocławiu, a w roku 1972 powróciła do Krakowa, gdzie objęła dyrekcję Teatru im. J. Słowackiego. Wykładała także w krakowskiej PWST. W latach 1983-90, również z Krasowskim, objęła Teatr Narodowy w Warszawie, w którym była kierownikiem artystycznym, a także reżyserowała. Do ważniejszych prac reżyserskich Skuszanki należą: „Balladyna” Juliusza Słowackiego – 1956, „Burza” Williama Szekspira – 1959, „Dziady” Adama Mickiewicza – 1962, „Lilla Weneda” Juliusza Słowackiego – 1973, „Akropolis” Stanisława Wyspiańskiego – 1978.
Zobacz więcej