WERONIKA KOWALSKA, JAN NOSAL, SUCZKA SÓJKA NAGRODZENI
Z 65. Kaliskich Spotkań Teatralnych. Festiwalu Sztuki Aktorskiej wracamy z nagrodami!
Werdykt Jury 65. Kaliskich Spotkań Teatralnych Jury 65. Kaliskich Spotkań Teatralnych, Festiwalu Sztuki Aktorskiej w składzie: Magdalena Drab, Łukasz Drewniak, Szymon Kaczmarek i Magda Piekarska, po obejrzeniu siedemnastu przedstawień konkursowych, podkreślając wysoki poziom kreacji scenicznych, na posiedzeniu dnia 17 maja 2025 roku postanowiło przyznać następujące nagrody i wyróżnienia:
Nagrodę Główną
I Nagroda - dla Weroniki Kowalskiej za rolę Hanki w spektaklu „Chłopi” w reżyserii Remigiusza Brzyka Teatru Ludowego w Krakowie.
Nagrodę Specjalną Okulus
Z okazji 25-lecia kliniki Okulus, voucher na okaziciela na korekcję wad wzroku dowolną metodą dla Jana Nosala za rolę księdza w spektaklu „Chłopi” w reżyserii Remigiusza Brzyka w Teatrze Ludowym w Krakowie.
Specjalną Nagrodę Jury Dziennikarzy
Ponadto Jury Dziennikarzy postanowiło ufundować specjalną nagrodę w postaci pokaźnej ilości smakołyków dla Suczki Sójki za rolę Łapy w spektaklu „Chłopi” z Teatru Ludowego w Krakowie. Czworonożna aktorka ujęła nas wyjątkową swobodą sceniczną.
Specjalną Nagrodę Pozaregulaminową
Jury postanowiło przyznać specjalną, rzeczową, pozaregulaminową nagrodę dla Sójki w roli psa Łapy w spektaklu „Chłopi” w reżyserii Remigiusza Brzyka.
GRATULUJEMY!
Popularne
PYZA NA POLSKICH DRÓŻKACH - NIEDZIELNE POPOŁUDNIE DLA RODZIN - 10 KWIETNIA O GODZ. 16.00
Nie zapomnijcie tylko wziąć dzieci (jeśli jesteście rodzicami), dajcie szansę na zabawę rodzicom (jeśli jesteście dziećmi) - nasz magiczny teatralny wehikuł wszystkich pomieści.
Zobacz więcejO BRACIACH PRESNIAKOW I UDAJĄC OFIARĘ SŁÓW KILKA
Udając ofiarę to czarna komedia i kryminał w jednym. Jednak autorzy nie próbują dociekać kto zabił i dlaczego, ale zadają pytanie, co stało się ze światem w którym te wszystkie zbrodnie się wydarzyły.
Zobacz więcejOLEANNA. Z NOTATNIKA REŻYSERA
O wyborze tekstu scenicznego często decyduje przypadek. Tak było z „Oleanną” Davida Mameta. Przypadkowo obejrzałem film w jego reżyserii z udziałem W. H. Macy i Debry Eisenstadt. Film widziałem kilka lat temu… Dokładnie kiedy, nie pamiętam, za to dobrze pamiętam wrażenie, jakie na mnie zrobił. Wrażenie, co najmniej dziwne…. Nie spodobała mi się wtedy gra aktorów, jakby bez wyrazu, bez emocji, uczucia.
Zobacz więcej