WSZYSCYŚMY Z WIELKIEGO DIDEROTA – DALEKIE PODRÓŻE PO LITERATURZE!
Po premierze „Kubusia i jego pana” nasza aktorka, Karolina Stefańska, wyjeżdża na Syberię, żeby w irkuckim teatrze zagrać w rosyjskim spektaklu „Łunin czyli śmierć Kubusia Fatalisty”.
Jeszcze nie opadły emocje po piątkowej premierze „Kubusia i jego pana” - hołdzie w trzech aktach złożonym Denisowi Diderotowi przez Milana Kunderę, a już jedna z naszych aktorek - Karolina Stefańska - która zagrała tutaj niewielką, ale jakże istotną jeśli chodzi o wpływ na losy najważniejszych bohaterów, rolę Agaty, przygotowuje się do spotkania z innym wcieleniem, diderotowskiego Kubusia, bardziej dramatycznym. W najbliższy czwartek bowiem, 11 października, wyjeżdża na daleką Syberię, aby tam w Irkuckim Teatrze Dramatycznym im. Ochłopkowa zagrać w spektaklu „Łunin albo śmierć Kubusia Fatalisty” Edwarda Radzinskiego w reżyserii Gienadija Szaposznikowa.
Smaczku całej historii dodaje fakt, że reżyser naszego „Kubusia…”, Włodzimierz Nurkowski, przed laty wyreżyserował też dla Teatru Telewizji „Łunina, czyli śmierć Kubusia Fatalisty”, a zagrał w tym spektaklu obecny dyrektor Teatru Ludowego, Jacek Strama. Dlatego, mimo spiętrzenia terminów, obaj panowie z pełnym zrozumieniem podeszli do syberyjskich planów młodej aktorki.
Sztuka Radzińskiego – w przeciwieństwie do dramatu Kundery – stylistycznie nawiązująca do literatury romantycznej to opowieść o ostatnich chwilach Michaiła Łunina, zesłanego na katorgę do więzienia w Akatui na dalekiej Syberii, a wcześniej adiutanta Wielkiego Księcia Konstantego i bywalca warszawskich salonów, gdzie spotkał miłość swojego życia… I tę właśnie rolę – polskiej ukochanej rosyjskiego dekabrysty, a raczej wspomnienia o niej – powierzono Karolinie Stefańskiej. To kolejny etap naszej artystycznej przyjaźni z Rosjanami znad Angary, która rozpoczęła się przed ponad trzema laty, kiedy zespół z Irkucka gościł u nas na PostSoc Festiwalu ze spektaklem „Zima” J . Griszkowca.
Potem my byliśmy nad Bajkałem, grając podczas Festiwalu Dramaturgii Współczesnej im. A. Wampiłowa „Antygonę w Nowym Jorku” J. Głowackiego. Teraz Karolina Stefańska wyjeżdża do Irkucka, a my mamy nadzieję, że spektakl, w którym zagra w Rosji będziemy też mogli pokazać na naszej scenie…
TYMCZASEM ZAPRASZAMY DO NASZEGO TEATRU NA "NASZEGO" KUBUSIA 12, 13 października oraz 9,10 listopada.
rezerwacja biletów 12 68 02 112/113
na zdjęciu Karolina Stefańska, Paweł Kumięga; foto Anka Dużyńska
Popularne
UDAJĄC OFIARĘ
Wala – główna postać dramatu „Udając ofiarę” który wciąż nie może wydorośleć i zamiast żyć naprawdę, kryje swoją tożsamość odgrywając w policyjnych rekonstrukcjach ofiary zbrodni
Zobacz więcejZmarła Krystyna Skuszanka! Współtwórca i pierwszy dyrektor naszego Teatru!
Wczoraj w Warszawie zmarła Krystyna Skuszanka (ur. 24 lipca 1924 w Kielcach), reżyser, dyrektor teatrów. W latach 1945-46 uczęszczała do Studia Starego Teatru w Krakowie. W roku 1949 ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Poznańskim, a w 1952 uzyskała dyplom reżyserski warszawskiej PWST. W tymże roku debiutowała jako reżyser „Sztormem” Władimira Billa-Białocerkowskiego w Państwowym Teatrze Ziemi Opolskiej, gdzie niebawem została kierownikiem artystycznym. Po trzech sezonach, w 1955 roku, została powołana na stanowisko dyrektora i kierownika artystycznego powstającego w Nowej Hucie Teatru Ludowego, który współtworzyła wraz z mężem, Jerzym Krasowskim. Kierowała nim przez osiem pierwszych lat. W ciągu kilku lat swej działalności, podniosła Teatr Ludowy do rangi jednej z najwybitniejszych i najbardziej interesujących scen dramatycznych w Polsce o wyraźnym obliczu filozoficzno- ideowym. Prowadzili nasz Teatr do 1963 roku, po czym oboje przenieśli się do Teatru Polskiego w Warszawie. Następnie, w latach 1965-71, była dyrektorem Teatru Polskiego we Wrocławiu, a w roku 1972 powróciła do Krakowa, gdzie objęła dyrekcję Teatru im. J. Słowackiego. Wykładała także w krakowskiej PWST. W latach 1983-90, również z Krasowskim, objęła Teatr Narodowy w Warszawie, w którym była kierownikiem artystycznym, a także reżyserowała. Do ważniejszych prac reżyserskich Skuszanki należą: „Balladyna” Juliusza Słowackiego – 1956, „Burza” Williama Szekspira – 1959, „Dziady” Adama Mickiewicza – 1962, „Lilla Weneda” Juliusza Słowackiego – 1973, „Akropolis” Stanisława Wyspiańskiego – 1978.
Zobacz więcej