Byłam kiedyś na spotkaniu autorskim z Marcinem Wichą i Markiem Bieńczykiem, którzy napisali książki o swoich zmarłych matkach i padło takie pytanie, czy gdyby na sali siedziały ich matki, to czy byłyby zadowolone? Marcin Wicha odpowiedział, że tak, Marek Bieńczyk, że raczej tak. A ja poczułam, że gdyby mnie o to zapytano, to nie byłabym taka pewna odpowiedzi. To jest jednak mój obraz matki z perspektywy córki. Bardzo niepełny. Moja mama dbała o anonimowość, ukrywała się - a ja jej robię takie rzeczy?! Najpierw, na pierwszy dzień matki po jej śmierci, zrobiłam wystawę jej obrazów w BUWie. Bardzo lubiła Beksińskiego, a chwilę przed jej wystawą na ścianie wisiały tam jego obrazy. To był bardzo naiwny proces, myślenie, że robię to dla niej, że stawiam jej pomnik. W tym sensie mówi się o patologicznej żałobie. Ale Bezmatek nie jest pomnikiem, nie jest też chęcią ocalenia od zapomnienia. Dla mnie najważniejsza była obecność, wywoływanie duchów. Ciężko mi było przestać pisać tę książkę, bo miałam obawę, co będzie po. Co będzie jak skończę?

____________

#bezmatek

Fragment tekstu "Uobecnienie" – rozmowa z Mirą Marcinów, Bibliocreatio. Materiał z programu spektaklu pod redakcją Marii Klotzer.

Mira Marcinów
BEZMATEK
reż. Marcin Liber
Premiera Scena Pod Ratuszem 17 października 2021 r. 

red/foto Anna Ryś