JEWDOCHA DO SAMEGO KOŃCA WIERNA SWEJ MIŁOŚCI

"Dla Jewdochy wszystkie drogi się zamknięte – prócz śmierci. Można powiedzieć, że jej zamordowanie prze nikczemnego i niegodnego kochanka było zarazem czymś w rodzaju – śmierci dobrowolnej, przywoływanej z tęsknotą jako wybawienie i ulga. Czuje się w tej tragedii akcent głęboko osobisty. Dla Jewdochy nie ma nawet tej oczyszczającej siły, jaką daje cierpienie. Płacze z powodu swej zdławionej i oszukanej miłości , za zarazem wstydzi się tych samych łez, skoro ukochany nie jest godny nawet szacunku, już nie mówiąc o miłości. Rozpacza z powodu dziecka, które zabiła; a przecież wie, że nie mogła postąpić inaczej."

 

„ Śmierć staje się więc dla Jewdochy już nie tylko ulgą , ale wręcz religią.

Czym jest dla innych pociecha przyszłego świata, tym staje się dla Jewdochy myśl o całkowitym zatraceniu ( i ciała, i duszy ).”

Cały tekst dostępny na BLOGU. Zapraszamy