NOWY TYTUŁ W REPERTUARZE - MIESZKAŃCY SĄSIEDNICH DOMÓW
W spektaklu „Mieszkańcy sąsiednich domów” twórcy starają się przyjrzeć romskim baśniom, historii, poezji, muzyce z perspektywy zewnętrznej, nieromskiej. Przebogaty kolaż kulturalny społeczności, która od stuleci stanowi integralny element europejskiej rodziny, okazuje się być w swojej specyfice źródłem niekończącej się inspiracji w myśleniu o tym, jak żyć blisko, obok siebie, bez budowania podziałów i nieporozumień, które istnieją najczęściej tylko w naszych głowach.
Marta Giergielewicz
MIESZKAŃCY SĄSIEDNICH DOMÓW
reż. Barbara Prądzyńska
W 1949 roku rozpoczęła się budowa Nowej Huty, „miasta socjalistycznej szczęśliwości”, wielkiego projektu zainicjowanego przez powojenną władzę. Wzniesione wspólnymi siłami przez osiedleńców ściągniętych z różnych zakątków kraju, miało być symbolem nowych czasów, gdzie równość i braterstwo określają charakter wspólnoty. Wśród twórców Nowej Huty - zarówno miasta jak i społeczności - była wielka grupa Romów, którzy opuścili podkarpackie wsie, by wspólnie z przybyszami z innych obszarów Polski rozpocząć nowe życie, wolne od wojennej traumy. Dziś, ponad 70 lat później, wielu spośród nowohucian to potomkowie pierwszych Romów na tych ziemiach, którzy oprócz swojej współczesnej, polskiej tożsamości, pielęgnują pamięć o romskiej historii i kulturze, która po wojnie stała się znaczącym elementem barwnego i oryginalnego nowohuckiego pejzażu.
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury.
Popularne
TYLKO DO 30.11 MOŻESZ WZIĄĆ UDZIAŁ W ANKIECIE DOTYCZĄCEJ TEATRU LUDOWEGO
badanie dotyczy krakowskiej instytucji kultury http://www.agrotec.pl/badanie/index.php/332813/lang-pl
Zobacz więcejMAMY NOWE NAGŁOŚNIENIE
Mamy nowe nagłośnienie, które dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego
Zobacz więcejWEEKEND WIELKICH POŻEGNAŃ
W miniony weekend (14, 15.11) pożegnaliśmy naszego "Królika". Garść ludzików szarych jak Ty - nie pyskujących na kanwie swych ran życiowych, nie protestujących, nie maszerujących, nie skandujących, nie rozbijających namiotów, nie utrudniających ruchu ulicznego, nie strajkujących, nie wyjących do kamer, nie łkających w mikrofon i nie palących gum. Żaden z Królików publicznie nie dukał retorycznego banału nad paprykami: "Jak żyć, panie Premierze?", ponieważ Królikowie dobrze wiedzą, jak żyć, zwłaszcza gdy już nie da się żyć. (Paweł Głowacki)
Zobacz więcej