WSPOMINAMY ANNĘ LUTOSŁAWSKĄ
Z ogromnym żalem przyjęliśmy informację o śmierci Anny Lutosławskiej aktorki związanej z naszym teatrem w latach 1957 - 1965.
W swojej karierze teatralnej wcieliła się w ponad sto postaci. Grała w teatrach w Krakowie i Wrocławiu, wystąpiła także w kilkudziesięciu spektaklach Teatru Telewizji i Teatru Polskiego Radia. Była wykładowczynią w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Krakowie (Akademia Sztuk Teatralnych) oraz Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Za swoją pracę była wielokrotnie nagradzana, m.in. Złotą Odznaką za zasługi dla miasta Krakowa, Odznaką Budowniczego Nowej Huty, Nagrodą ministra Kultury i Sztuki na XIII Festiwalu Teatralnym Kontrapunkt (za rolę Roży Żabczyńskiej w spektaklu "Cudzoziemka"), Złotym Krzyżem Zasługi, Nagrodą im. Ireny Solskiej czy nadanym przez Bronisława Komorowskiego Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski "za zasługi dla przemian demokratycznych i transformacji ustrojowej w Polsce oraz za osiągnięcia w pracy zawodowej i społecznej".
Na zdjęciu: Anna Lutosławska podczas wydarzenia „Puste pole - Przestrzeń wyobraźni. Józef Szajna 1922-2022” Teatr Ludowy. Fot. Anna Ryś
Na zdjęciu: Anna Lutosławska. Z realizacji: Świętoszek, 1 lutego 1962 - Teatr Ludowy (Kraków-Nowa Huta). Fot. Plewiński Wojciech.
Na zdjęciu: Franciszek Pieczka. Z realizacji: Imiona władzy, 19 października 1957 - Teatr Ludowy (Kraków-Nowa Huta). Fot. Drozdowski Adam.
Na zdjęciu: Jerzy Przybylski, Anna Lutosławska. Z realizacji: Zaklinacz deszczu, 18 kwietnia 1958 - Teatr Ludowy (Kraków-Nowa Huta). Fot. Drozdowski Adam.
Popularne
TYLKO DO 30.11 MOŻESZ WZIĄĆ UDZIAŁ W ANKIECIE DOTYCZĄCEJ TEATRU LUDOWEGO
badanie dotyczy krakowskiej instytucji kultury http://www.agrotec.pl/badanie/index.php/332813/lang-pl
Zobacz więcejMAMY NOWE NAGŁOŚNIENIE
Mamy nowe nagłośnienie, które dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego
Zobacz więcejWEEKEND WIELKICH POŻEGNAŃ
W miniony weekend (14, 15.11) pożegnaliśmy naszego "Królika". Garść ludzików szarych jak Ty - nie pyskujących na kanwie swych ran życiowych, nie protestujących, nie maszerujących, nie skandujących, nie rozbijających namiotów, nie utrudniających ruchu ulicznego, nie strajkujących, nie wyjących do kamer, nie łkających w mikrofon i nie palących gum. Żaden z Królików publicznie nie dukał retorycznego banału nad paprykami: "Jak żyć, panie Premierze?", ponieważ Królikowie dobrze wiedzą, jak żyć, zwłaszcza gdy już nie da się żyć. (Paweł Głowacki)
Zobacz więcej