Podróż dobiegła końca. Ostatni tydzień prób jest zawsze tygodniem uważnego przyglądania się konstrukcji spektaklu. Wsłuchujemy się uważnie w głos pierwszych widzów - dyrekcji, kolegów z teatru, publiczności przedpremierowej.

Po 13 latach i czterech odmowach zwolnienia warunkowego, Jesse Friedman zostaje zwolniony z więzienia.

Większość rekwizytów to pamiątki. Friedmanowie bawili się, kręcili filmy, robili magiczne sztuczki.

Dla Davida, najstarszego syna Arnolda i Elaine, kariera zawsze była ważna. Sam o sobie mówi, że najważniejsze rzeczy w jego życiu to kariera i rodzina.

Elaine sama o sobie mówi, że nie spotyka jej nic dobrego. Jej rodzice rozstali się, kiedy była mała. Ojciec wstał pewnego dnia i wyszedł, zostawiając ją z matką samą...

Zamieszczamy rekonstrukcję filmu, który Friedmanowie nagrali ostatniego dnia wolności Arnolda Friedmana, w noc przed pójściem do więzienia...

Jest rok 1987. Arnold Friedman jest głową rodziny, nauczycielem i filmowcem-amatorem. Zamiłowanie do kamery ma od dziecka i jest to zamiłowanie, które przekazał swoim synom ? Davidowi, Sethowi i Jessemu. Wspólnie bawią się i wygłupiają, tworzą skecze i krótkie filmy, które trafiają do archiwum rodzinnego...

Zamieszczamy kolejną odsłonę domowej produkcji rodziny Friedmanów. Film według młodzieńczego scenariusza Davida Friedmana...

W zeszłym tygodniu przesłuchiwaliśmy Arnolda i Jessego Friedmanów. Jak dobrze pogrzebać, to w każdym znajdziemy skazę. Czasami skaza może okazać się zbrodnią. Katolicy wierzą w przebaczenie, Żydzi wierzą w winę. To nie przypadek, że Proces napisał Kafka.

"Nikt nie spodziewa się hiszpańskiej inkwizycji!? To kultowa kwestia z jednego z najbardziej rozpoznawalnych skeczy Monty Pythona, w którym grupa odzianych w szkarłat inkwizytorów tropi herezję w Londynie z początku XX wieku.

Kamera była szóstym mieszkaniem domu Elaine i Arnolda Friedmanów. Częścią materiału dysponujemy, część rekonstruujemy. Zaglądając do rekonstruowanego archiwum rodzinnego, zaglądamy jednocześnie na salę prób...

Zacznijmy od fantazji. Mieszkasz w Los Angeles, Mieście Snów, za oknem słynny znak HOLLYWOOD, ocean, plaża. Jesteś obywatelem najpotężniejszego kraju na świecie, nic ci nie grozi. Nic.

I znów przenieść się chcę w głąb czasu, choć bardziej punktowo tym razem. Rok 1987, przepołowiony moimi 11. urodzinami. Toruń. Czwarta i piąta klasa podstawówki. Przestrzeń polityczna i społeczna nie istnieją w moim 11-letnim życiu. Świat kręci się wokół szkoły, podwórka, kościoła i miłości. Co pamiętam?

Grzebiemy w latach 80-tych. Podróżujemy w czasie i przestrzeni. W mojej pamięci to czas kartek żywnościowych, pięciocyfrowych numerów telefonów, Sofixów, Kaszpirowskiego, Commodore 64, teledysków w Wideotece Szewczyka, piątkowej listy przebojów w Trójce (Niedźwiedzki) i niedzielnej w Dwójce (Fabiański), „Bajtka” i „Detektywa” w kioskach „Ruch”. Youtube wspomaga pamięć bogactwem drobiazgów.

Spektakl-projekt. Współczesna wersja "polowania na czarownice" inspirowana nominowanym do Oscara filmem dokumentalnym Andrew Jareckiego "Capturing the Friedmans". Zapraszamy do świata rodziny Friedmanów.