IX RANKING AKTORÓW KRAKOWSKICH - MAJA PANKIEWICZ
Ranking przygotował Łukasz Maciejewski dla Gazety Krakowskiej 11.01.2019.
Od kiedy zobaczyłem ją w dyplomowym spektaklu „Maria Stuart” w reżyserii Grzegorza Wiśniewskiego – grała królową Elżbietę, wiedziałem, że z Mają Pankiewicz nie będzie żartów. Rośnie nam kolejna gwiazda. Maja Pankiewicz to ciągle jeszcze nowy aktorski narybek Teatru Ludowego. W macierzystym teatrze gra dużo i dobrze: możemy ją oglądać w „Krakowskim abecadle”, „Pannie Julii”, „Sarenkach”, wreszcie w głośnym „Sekretnym życiu Friedmanów”. Jednak najważniejszą kreację stworzyła w spektaklu dyrektorki „Ludowego”, Małgorzaty Bogajewskiej – była wspaniałym Joasem w „Sędziach” Wyspiańskiego. To postać bez mała mityczna. Nadwrażliwiec chorej epoki antycypującej neurozy czasów późniejszych. Tę męską czy raczej chłopięcą rolę grały najczęściej kobiety – i są to także kreacje pamiętne, legendarne, chociażby Anna Polony w spektaklu Konrada Swinarskiego czy Dorota Segda w teatralnym arcydziele Jerzego Grzegorzewskiego. Joas w interpretacji Mai Pankiewicz jest inny. Słaby, ale jednocześnie silny, poetycki i zdroworozsądkowy. Jego niemoc wynika z przenikliwości. Zobaczył zbyt wiele zła, żeby docenić okruszki dobra jakie mu zostały. Najważniejsza rola w spektaklu Bogajewskiej i jedna z najpiękniejszych kreacji tego sezonu w Krakowie.
Pełny tekst IX Rankingu Aktorów Krakowskich autorstwa Łukasza Maciejewskiego dostępny na stronie:
AICT - Sekcja polska Międzynarodowego Stowarzyszenia Krytyków Teatralnych
Popularne
PYZA NA POLSKICH DRÓŻKACH - NIEDZIELNE POPOŁUDNIE DLA RODZIN - 10 KWIETNIA O GODZ. 16.00
Nie zapomnijcie tylko wziąć dzieci (jeśli jesteście rodzicami), dajcie szansę na zabawę rodzicom (jeśli jesteście dziećmi) - nasz magiczny teatralny wehikuł wszystkich pomieści.
Zobacz więcejO BRACIACH PRESNIAKOW I UDAJĄC OFIARĘ SŁÓW KILKA
Udając ofiarę to czarna komedia i kryminał w jednym. Jednak autorzy nie próbują dociekać kto zabił i dlaczego, ale zadają pytanie, co stało się ze światem w którym te wszystkie zbrodnie się wydarzyły.
Zobacz więcejOLEANNA. Z NOTATNIKA REŻYSERA
O wyborze tekstu scenicznego często decyduje przypadek. Tak było z „Oleanną” Davida Mameta. Przypadkowo obejrzałem film w jego reżyserii z udziałem W. H. Macy i Debry Eisenstadt. Film widziałem kilka lat temu… Dokładnie kiedy, nie pamiętam, za to dobrze pamiętam wrażenie, jakie na mnie zrobił. Wrażenie, co najmniej dziwne…. Nie spodobała mi się wtedy gra aktorów, jakby bez wyrazu, bez emocji, uczucia.
Zobacz więcej